Θα ‘θελα πραγματικά να μάθω αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο που δεν έχει αγχωθεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Και αν υπάρχει, θέλω να τον γνωρίσω και να μάθω το μυστικό του!
Είμαι ένας άνθρωπος που είμαι άκρως αγχώδης και έχω και έναν πατέρα που έχει έναν μαγικό τρόπο να σου μεταφέρει το άγχος του. Δούλεψα μαζί του, σε μια ακραία αγχωτική δουλειά, επί 16 συναπτά χρόνια. Δεν τον κατηγορώ σε καμία περίπτωση, αλλά το άγχος έγινε δεύτερη φύση για μένα!
Το άγχος, όμως, ξέρεις ότι μπορεί να είναι και δημιουργικό; Ναι και όμως. Εγώ π.χ όταν έχω πολλά και δημιουργικά (κυρίως αυτό) να κάνω, αγχώνομαι αλλά είμαι πιο αποδοτική, τακτοποιώ περισσότερες εκκρεμότητες, τελειώνω πιο ομαλά τις εργασίες που αναλαμβάνω. Γενικώς είμαι πιο παραγωγική!
Θα μου πεις «καλά, είσαι ανάποδη εσύ!». Πιθανά να έχεις δίκιο, αλλά ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός κι έτσι κι εγώ.
Έχω σκεφτεί κάποιους τρόπους για να αντιμετωπίζω το άγχος και μερικές φορές καταφέρνω να τους εφαρμόσω. Άλλες δε, όχι, το ομολογώ!
Όταν νιώσω το σφίξιμο εκείνο που με πιάνει στο στομάχι, όταν αρχίσω να πελαγώνω, όταν θυμώνω, απογοητεύομαι ή και φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, τότε είναι που το άγχος χτυπάει κόκκινο.
Γίνομαι ανυπόμονη, ευερέθιστη, δεν έχω διάθεση κι έτσι καταλήγω να μην προχωράω τίποτα από αυτά που με αγχώνουν και τελικά εγκλωβίζομαι σε έναν φαύλο κύκλο από όπου πρέπει επειγόντως να βγω.
Αν λοιπόν εκείνη την ώρα κάτσω και σκεφτώ γιατί είμαι έτσι και κατανοήσω τους λόγους που έχω αγχωθεί, θα μπορέσω πιο γρήγορα να το αντιμετωπίσω με τελικό σκοπό να το καταπολεμήσω.
Ένα πρώτο μαγικό πράγμα που πρέπει να μάθουμε είναι να λέμε όχι! Όχι σε τοξικούς ανθρώπους, όχι σε ανθρώπους που μας πάνε πίσω, όχι σε υποχρεώσεις που δεν μπορούμε να φέρουμε εις πέρας, όχι σε ό,τι μας βαραίνει και δυσκολεύει. Η ζωή είναι τόσο πολύπλοκη κι ενίοτε δύσκολη, γιατί να μην την ελαφρύνουμε όσο μπορούμε και περνάει από το χέρι μας;
Λένε, ότι στην αύξηση του άγχους συμβάλλουν και παράγοντες όπως κακή διατροφή, το κάπνισμα, ο καφές. Οκ σε όλα, αλλά τον καφέ δεν τον διαπραγματεύομαι!!
Τα καλύτερα που μπορείς να κάνεις καθημερινά και, αν θέλεις και με πρόγραμμα, είναι να γελάς δυνατά και με την καρδιά σου. Να ακούς μουσική δυνατά και να χορεύεις σαν να μην υπάρχει αύριο, Διάβασε βιβλία. Σε έντυπη μορφή, σε ηλεκτρονική. Αστυνομικά, λογοτεχνικά, για παιδιά, για ψυχολογία. Ξέφυγε. Κάνε νοερά ταξίδια μαζί τους.
Βάζε στόχους ρεαλιστικούς. Να είναι εφικτοί, μην τρελαθείς για να τους πετύχεις.
Ό,τι σε απασχολεί, να το συζητάς. Μην κρατάς μέσα σου τους προβληματισμούς σου και ειδικά τις λύπες σου. Λύπη μοιρασμένη, είναι μισή λύπη.
Βγες έξω, πάρε τον αέρα σου κάνοντας μια βόλτα στην πόλη, στην παραλία, στο βουνό.
Δέξου ότι μπορεί να κάνεις και λάθος. Άνθρωπος είσαι κι εσύ.
Οργανώσου και ένας καλός τρόπος για να το πετύχεις, είναι να καταγράφεις αυτά που σκέφτεσαι, ή και έχεις να κάνεις. Εγώ λατρεύω τα σημειωματάρια και αγοράζω από όπου βρω. Έτσι, έχω σε κάθε δωμάτιο από ένα, ώστε να μη χαθεί η στιγμή που θα σκεφτώ κάτι και να το καταγράψω αμέσως.
Μάθε να αναπνέεις σωστά. Εγώ πχ ξέρω ότι αναπνέω λάθος και όποτε το έχω στο μυαλό μου και αναπνεύσω βαθιά από τη μύτη και εκπνεύσω από το στόμα, νιώθω αμέσως καλύτερα.
Κι όταν ξανά ακούσεις «σταμάτα να αγχώνεσαι», απάντησε «ξεκινάω από τώρα!»
Καλή μας επιτυχία!
