Και όπως χάζευα εχθές GNTM και κορόιδευα με τον κολλητό μου τα σούργελα που βγάζουν η μία το μάτι της άλλης για μια θέση στην παγκόσμια πασαρέλα, ακούω ατάκα του σχεδιαστή Άγγελου Μπράτη.
«Ο άνθρωπος δεν κρίνεται από το αν είναι κακός ή καλός. Άλλωστε για άλλους είμαστε καλοί και για άλλους κακοί. Οι άνθρωποι κρίνονται από το αν είναι ενδιαφέροντες ή βαρετοί!»
Και μπήκα σε σκέψεις για το πόσο δίκιο έχει. Και για το πώς αντιμετωπίζουν και οι γύρω έναν βαρετό ή ενδιαφέρον άνθρωπο. Και τι κάνει έναν άνθρωπο βαρετό ή ενδιαφέροντα; Υποκειμενικό.
Για μένα βαρετός είναι αυτός που δε μου κάνει αίσθηση να βγω μαζί του ούτε για ένα καφέ. Αυτός που λέει όλο τα ίδια και τα ίδια. Αυτός που δεν έχει σπίθα. Αυτός που δεν έχει ενδιαφέροντα. Και δε μιλάω μόνο για ερωτικού περιεχομένου σχέσεις. Υπάρχουν φίλες- γνωστές που είναι βαρετές. Δεν έχει σημασία αν έχουν φερθεί καλά ή όχι. Μα τις βαριέμαι. Γιατί τα τεύχη συζήτησής μας, είναι πάντα σαν του Νοέμβρη του 1998.
Δε ξέρω τι ξετρελαίνει τον καθένα. Εμένα ποτέ δε μου κλίκαραν οι βαρετοί. Αυτοί που στο δίναν στο πιάτο και δεν είχες τι άλλο να αναζητήσεις. Αυτοί που ήξερες πώς θα ξεκινήσουν να σου κάνουν έρωτα και πώς θα τελειώσουν. Πάντα μου άρεσε το απροσδόκητο. Η έκπληξη, το ξεχωριστό. Αυτά μου κέντριζαν το ενδιαφέρον και τους έκανε στα μάτια μου ενδιαφέροντες.
Κάποιοι βολεύονται με τους άλλους, τους ήσυχους. Αυτούς που παρέχουν ασφάλεια και ηρεμία ψυχής.
Εγώ την ψυχή μου τη θέλω ανταριασμένη. Έτσι νιώθω ζωντανή. Δε θέλω ασφάλεια από τον σύντροφό μου. Τουλάχιστον στην αρχή. Αυτήν μου την παρέχω εγώ.
Αλλιώς προσλαμβάνω και ένα σωματοφύλακα να νιώσω και λίγο σαν τη σχωρεμένη τη Χιούστον. Εγώ θέλω κάτι να μου ταρακουνάει τον εγκέφαλο. Να μου ιδρώνει το σώμα και να κάνει την καρδιά μου να παίζει ντραμς. Αυτά για μένα είναι τα ενδιαφέροντα. Καλά ή κακά. Συνήθως οι ενδιαφέρουσες προσωπικότητες σε πληγώνουν. Όχι από βίτσιο. Αλλά γιατί εσύ είσαι πολύ βαρετή γι’ αυτούς. Γιατί πάνω που βρήκες εσύ τον άλλον και αφέθηκες, έπαψες να είσαι ενδιαφέρουσα. Γιατί σε όλα αυτά καλώς ή κακώς γίνονται μάχες. Μάχες ενδιαφέρουσες με σπαθιά, λαβωμένα σώματα και ήττες. Ήττες που πρέπει να δεχθείς και να ξανασηκωθείς να τις ανατρέψεις. Γιατί αν παραιτηθείς αμαχητί, παύεις αυτομάτως να ξυπνάς του άλλου το ενδιαφέρον.
Για τον καθένα κάτι άλλο έχει ενδιαφέρον και κάτι άλλο είναι βαρετό. Ένα μόνο είναι σίγουρο. Πως πάντα σχολιάζεις και ασχολείσαι με τους ενδιαφέροντες και όχι με τους βαρετούς. Είτε για καλό είτε για κακό.
Εσύ διαλέγεις ποιους αγαπάς και με ποιους ασχολείσαι.
