Δε μου λείπεις πια, συνήθισα

Δε μου λείπεις πια, συνήθισα

Δεν μου λείπεις πια.

Συνήθισα να μη σε έχω γύρω μου. Έμαθα να ζω χωρίς εσένα.
Πήρε χρόνο αλλά τώρα πια ξέρω. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, με όποιον θέλεις.
Δε με νοιάζει πια.
Ακόμη και αν σε αγαπώ ακόμη.
Ακόμη και αν εξακολουθώ να θέλω να είμαι μαζί σου.
Ακόμη κι αν λἐω ψέματα στον εαυτό μου καθημερινἀ.

Ξεχνάω τα φιλιά σου.
Ξεχνώ τον τόνο της φωνής σου, όταν μου μιλούσες για να κοιμηθώ.
 Ξεχνάω τα λόγια σου. Θυμάμαι όμως όλα όσα έζησα μαζί σου.

Πώς να βγεις από το μυαλό μου όταν υπάρχεις στα πάντα;
Αλλά δεν θα είσαι ποτέ ξανά εδώ, ακόμη κι αν βρίσκεσαι μἐσα μου συνέχεια.
 Τώρα έχω μια καινούργια ζωή. Μια ζωή που δε διἀλεξα εγώ.
Μια ζωή χωρίς εσένα, χωρίς την καρδιά μου.

Έχω την ανάγκη να σου μιλήσω.
Έχω την ανάγκη να σε δω. Φοβάμαι μήπως σε δω.
Φοβάμαι το τι θα γίνει. Φοβάμαι να προχωρήσω.
Φοβάμαι μην ξαναζήσω όσα ζήσαμε μαζί. Δεν μπορώ να τα ξανακάνω όλα από την αρχή. Το υποσχέθηκα στον εαυτό μου. Δε με ξἐρεις.

Σου ήταν πιο εύκολο να υποθέσεις τα χειρότερα για μένα.

Γνώρισα ένα αγόρι που από την αρχή φοβόταν να εμπιστευτεί. Τα μάτια του έλαμπαν όμως. Θυμάσαι πώς έπαιζες με τα μαλλιά μου τις νύχτες; Και το πρόσωπό σου ήταν ήρεμο. Αλλἀ αλλάξαμε. Αγαπώ αυτό το αγόρι. Και αγαπώ κι εσένα. Και εσύ γνωρίζεις ένα κορίτσι που σε ερωτεύτηκε με τόσο πάθος. Δεν την έχω δει εδώ και καιρό. Δεν την έχω δει από τότε που έφυγες. Αυτήν αγαπάς, όχι εμένα.

Ίσως για λίγο να αγάπησες και εμένα, ποιος ξέρει; Άραγε με αγάπησες ποτέ; Δεν έχει σημασία πια. Όμως δε θυμάμαι πώς ζούσα πριν σε γνωρίσω. Ήμασταν τόσο νέοι και μετά μεγαλώσαμε, και μετά χωρίσαμε. Δε μου λείπεις πια. Και λέω ψέματα και πάλι στον εαυτό μου. Συνήθισα να μη σε έχω εδώ. Και λέω ψέματα και πάλι στον εαυτό μου. Και μετά νυχτώνει. Και πότε πότε σε ψάχνω στις σκιές, αλλά δεν είσαι εκεί.
Σε σκέφτομαι τα βράδια. Θυμάμαι όλα όσα ξέχασα. Αλλά πώς να σε βρω στις σκιές όταν δεν είσαι εκεί; Στερεύω από πράγματα που μπορώ να σου πω. Και υπάρχουν πράγματα που δε σου είπα ποτέ. Πράγματα που ήθελα να σου πω τόσο πολύ, αλλά δεν μπορούσα. Ίσως μια μέρα να στα πω, ίσως όχι. Δεν έχει σημασία πια.
Γιατί λέω ψέματα στον εαυτό μου. Γιατί δε μου λείπεις πια.