Συχνή αναφορά γίνεται στις προσδοκίες.
Εκείνες που συνήθως έχουμε για τους ανθρώπους που μας περιβάλουν. ‘Όπως συχνό είναι, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε. Πως καλό είναι να μην τις έχουμε!
Κι αυτό επειδή στην πλειονότητά, λειτουργεί απογοητευτικά ως προς την κατάληξη τους.
Τώρα όμως μια καινούργια χρόνια ανοίγει δειλά, δειλά τα ματάκια της
Σε αυτήν θέλω να βάλουμε όλες μας τις προσδοκίες
Εγώ αυτήν τη χρονιά που έρχεται, επιθυμώ να την γεμίσω για την ακρίβεια, από τις προσδοκίες μου
Αυτές που έχω εγώ για μένα!
Κάποιες θα πραγματοποιηθούν, κάποιες όχι
Μα αυτό δεν με απογοητεύει ούτε στο σήμερα, ούτε στο αύριο.
Γιατί μέσα τους βρίσκεται η ατομική μου προσπάθεια, η ατομική μου ευθύνη για την πραγματοποίησή τους.
Ότι περάσαμε, περάσαμε
Κι αυτά που παίρνουμε από τον κάθε χρόνο που περνάει, καλό θα είναι να τα φιλτράρουμε πολύ καλά, ούτος ώστε να μπορούμε να διαχωρίσουμε πάνω σε τι αξίζει να κινηθούμε μαζί του στο μέλλον, στον νέο χρόνο.
Δεν μας χρειάζονται όλα. Κρατάμε όμως την δύναμη που πήραμε από τα όσα συνέβησαν
Το πιο σημαντικό πιστεύω πως είναι, κοιτάζοντας πίσω να δούμε πως και πόσο προχωρήσαμε
Τώρα κοιτάμε μπροστά!
Βάζουμε στόχους, όνειρα, επιθυμίες, την αντοχή μας, παίρνουμε τον σάκο μας και ξεκινάμε!
Να θυμάστε πως προς τα πίσω γυρνάμε, μόνο για να πάρουμε φόρα!
