Ας είμαστε δεκτικοί στις αλλαγές, ναι!

Ας είμαστε δεκτικοί στις αλλαγές, ναι!

Δε με λες και «άνθρωπο των αλλαγών»…
Πάντα με αποσυντόνιζαν οι μεγάλες κι απότομες αλλαγές!

Δε μου ταιριάζουν κιόλας!
Ειδικά αν δεν είναι επιλογή μου, μπορεί ως και να με τρομάξουν!
Και Όχι, δεν είμαι άνθρωπος των ημίμετρων ούτε συμβιβάζομαι εύκολα…
Απλά στη ζωή μου, μου αρέσει η σταθερότητα κι η ασφάλεια που μου παρέχει, η σιγουριά ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ!
«Ποτέ;»  Πόσο Ουτοπική λέξη! Και τι μεγάλη απάτη!
Μα πόσο αφελής μπορεί να είμαι; 
Φυσικά και αλλάζουν… Όλα!
Είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το αντέχουμε είτε όχι, τίποτα δεν γίνεται να μείνει άφθαρτο και ίδιο καθώς ο χρόνος περνάει από πάνω του.
Μεγαλώνοντας λοιπόν, συνειδητοποιώ πως η αλλαγή είναι μια κατάσταση «μη αναστρέψιμη »  που δε βρίσκεται μόνο, στα ημερολόγια και στις χρονολογίες…
Η αλλαγή αυτού του κόσμου, ζει μέσα στον καθένα μας.

Όλα αλλάζουν σταθερά και μαζί τους αλλάζει κι ο τρόπος που «βλέπουμε» τα πράγματα.
Ο χρόνος που περνά ξέρει πολύ καλά τη δουλειά του…
Μας συμφιλιώνει με την ιδέα της αλλαγής, ενδόμυχα, σε όλα!
Όσο κι αν έχουμε τη ψευδαίσθηση  -ζώντας στη δήθεν σιγουριά μας-  πώς τίποτα δεν αλλάζει, μια ματιά στον καθρέφτη θα μας δώσει την πιο καταλυτική απάντηση…
Αλλάζουν τα πάντα!…
Το δέρμα μας, το σώμα μας, το πρόσωπό μας, οι αντοχές μας, οι ιδέες μας, οι βλέψεις μας, τα θέλω μας, οι δυνατότητές μας, η ένταση που επιθυμούμε και ονειρευόμαστε…

Αλλάζουμε εμείς! Αλλάζει ο κόσμος όλος!
Κι αυτή είναι η μαγεία της ζωής!  Η εξέλιξη!  Άρα η αλλαγή!
Το μόνο που μένει σταθερό και βέβαιο,  σ’ αυτήν τη ζωή, είναι αυτό!  Ότι ΟΛΑ  ΑΛΛΑΖΟΥΝ!
Τα πάντα αλλάζουν κι είναι στο χέρι μας, αν θα το αποδεχτούμε και θα ζήσουμε συμφιλιωμένοι με τον καινούργιο εαυτό μας που κάθε μέρα γεννιέται, ή θ’ αναλωνόμαστε στην  επανάσταση εναντίον του χρόνου και τις αλλαγές που επιφέρει…λες και δεν ξέρουμε ότι πρόκειται για μια μάχη χαμένη από χέρι!
Η απόφαση να αποδέχεσαι τις αλλαγές που σου συμβαίνουν, είναι μια απόφαση γεμάτη σοφία, καθώς το να ζεις συμβιβασμένος με τον εαυτό σου και την εξέλιξή του, συμφιλιωμένος με τις όποιες φθορές του χρόνου, σε καταστά  ικανό να ΣΕ Αγαπάς όλο και πιο Ουσιαστικά!
Εξελίσσεσαι και αγαπάς πλέον όχι την εικόνα που εισπράττεις απ’ τον καθρέφτη, μα τον άνθρωπο που καθώς οι συνθήκες κι οι εμπειρίες τον αλλάζουν γίνεται όλο και καλύτερος!
Είναι η απόφαση να ζεις σκόπιμα, εποικοδομητικά και γόνιμα!
Να ΣΕ γνωρίζεις εκ βαθέων και να ΣΕ αποδέχεσαι!

«Τα πάντα ρεί», είπε ο Ηράκλειτος κι όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ αντιλαμβάνομαι πόσο δίκιο είχε!
Αλλάζουν οι άνθρωποι γύρω μας, οι καταστάσεις που ζούμε, οι εποχές, οι σχέσεις…
Και ας μη το καταλαβαίνουμε πολλές φορές.

Κι ας μη  προλαβαίνουμε να προσαρμοστούμε… κι ας είμαστε απροετοίμαστοι τις περισσότερες φορές.

Όλα Αλλάζουν! Και καθώς αλλάζουν, μεγαλώνει ο βαθμός δυσκολίας στις σχέσεις μας, γίνεται όλο και πιο δύσκαμπτη και σκληρή η εποχή, με τη κρίση ιδεών, αξιών,  ρόλων  -κι όχι μόνο!- να έχει επεκταθεί σε όλους τους τομείς και να τους έχει  διαβρώσει.

Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών…

Αν και δεν μπορούμε  να σταματήσουμε  την αλλαγή, μπορούμε να ελέγξουμε  το πώς αυτή συμβαίνει.
Μπορούμε  να ελέγξουμε  το πώς η ζωή μας αλλάζει, και κατ’ επέκταση το πώς ο κόσμος αλλάζει.

Κατά βάση, μπορούμε  να αλλάξουμε  τον κόσμο με δυο τρόπους.
Ο ένας τον σώζει, ο άλλος  τον καταστρέφει…

Ας είμαστε δεκτικοί στις αλλαγές, Ναι!

Έτσι κι αλλιώς είναι αναπόφευκτες!

Για το καλό αυτού του κόσμου και κατ’ επέκταση για τις ζωές όλων μας, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον, να είναι  «προς το καλύτερο»…

Χριστίνα Ζαμπούνη