Διαβάστηκε.
Διαβάστηκε και δεν απαντήθηκε.
Δέκα γράμματα που μπορούν να σε κάνουν να υπεραναλύσεις, να στεναχωρηθείς, να νευριάσεις, να απορήσεις τι πήγε στραβά.
Μήπως έχει δουλειά;
Μήπως δεν έχει προλάβει να το δει κανονικά; (γιατί υπάρχει κι αυτό το σενάριο στο μυαλό)
Μήπως ξεχάστηκε;
Μήπως απαντήσει αργότερα ;
Μήπως είπα κάτι που ενοχλήθηκε ;
(Γιατί πρέπει να ρίχνουμε και λίγο φταίξιμο στον εαυτό μας συνήθως.)
Μήπως φταίει η πανσέληνος ;
Έχω τόσες κι άλλες τόσες δικαιολογίες στο μυαλό μου που θα γράφω μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες αν τις συνεχίσω.
Όμως θα σταθώ στο παρακάτω.
Διαβάστηκε.
Διαβάστηκε και δεν απαντήθηκε ποτέ.
Κι είναι κι αυτό μια κάποια απάντηση.
Η δική του/της απάντηση.
Βλέπεις ο καθένας αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο τα μηνύματα του, την ζωή του και τις επιλογές του.
Κι αυτό δεν είναι κατακριτέο γιατί ο καθένας από εμάς βάζει τις προτεραιότητες του.
Σταμάτησα να πιστεύω σε λάθος timing και σε δικαιολογίες τύπου δεν είχα χρόνο.
Όταν ο άλλος θέλει να απαντήσει, θα απαντήσει κι από την άλλη άκρη του κόσμου.
Μπορούν να συμβούν απίθανα πράγματα όταν είναι αμοιβαίο.
Όσο τα μάτια διαβάζουν και τα χέρια πληκτρολογούν.
Γιατί στο γραπτό λόγο όλοι τέλεια τα πάμε.
Με τα προφορικά και τα από κοντά το χάνουμε.
Και ξεχνάμε πώς όλη η μαγεία εκεί είναι.
Μακάρι να μπορούσα να σου θυμίσω πόσο ωραίο είναι να έχεις κάποιον απέναντι σου κι απλά να τον κοιτάς και να τον διαβάζεις.
Κι εκείνος το ίδιο.
Αμοιβαία.
Κι ας μη μιλήσετε ποτέ.
Θα τα έχετε πει όλα.
