Μη φτάνεις στα άκρα. Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο

Μη φτάνεις στα άκρα. Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο(pixabay)

Δύσκολη περίοδος για όλους. Και δεν είναι λίγες οι φορές, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που νιώθουν να πιέζονται ψυχολογικά. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα μας δίνει μερικές συμβουλές για να αντιμετωπίσουμε το ψυχικό στρίμωγμα…

Ζούμε σε μία περίοδο όπου η απειλή για την ανθρώπινη ζωή δημιουργεί τεράστιο φόβο και αβεβαιότητα. Πολλά λέγονται για αυτήν τη νέα εποχή, για το πώς θα μας επηρεάσει, πως θα μας στιγματίσει, για το αν θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι ή όχι… Όλα αυτά θα τα δούμε στην πορεία, εφόσον πρόκειται για ένα γεγονός εν εξελίξει που θα πάρει ακόμα αρκετό καιρό μέχρι να «σβήσει».

Και οι επιδράσεις είναι μεγαλύτερες στα άτομα που ήδη πάσχουν από κατάθλιψη, ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές και γενικότερα αγχώδεις εκδηλώσεις πριν από την πανδημία που τώρα έρχεται και επιδεινώνει στους περισσότερους την κατάσταση. Αρκετές έρευνες που πρόλαβαν και έγιναν μέσα από αναθεώρηση της ερευνητικής βιβλιογραφίας σε αρκετά μέρη του κόσμου τον Μάρτιο και τον Απρίλιο για τις επιπτώσεις μιας πανδημίας στην ψυχολογία μας κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι αρκετά έντονες, με αυξημένες τις κρίσεις πανικού, το άγχος αλλά και την κατάθλιψη. Η ανασφάλεια επίσης για τη μετάδοση και την προφύλαξη από τον ιό όπως και το τι θα γίνει τώρα που βγαίνουμε σταδιακά από τα μέτρα, μήπως υπάρξει αύξηση των κρουσμάτων, αυξάνει την αβεβαιότητα και την ανησυχία μέσα μας, βάζοντας τον ψυχικό μας κόσμο σε εγρήγορση και επαγρύπνηση, δημιουργώντας όμως επιπλέον ένταση και ανησυχία. Και όσο νιώθουμε πως δεν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης, τόσο αυξάνεται ακόμα περισσότερο η ψυχική δυσφορία και η αίσθηση κινδύνου.

Ακούμε γύρω μας αρκετούς να συμβουλεύουν να δούμε θετικά όλη αυτήν την κατάσταση, πως κάτι θετικό θα βγει, κλπ. Θυμώνω όταν τα ακούω αυτά… Πώς είναι δυνατόν να δω θετικά μία κατάσταση που όχι μόνο έχει στερήσει την ελευθερία μου αλλά απειλεί τη ζωή μου και έχει ήδη στερήσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων; Πως είναι δυνατόν να δω θετικά μια κατάσταση όπου μόλις η χώρα μας κατάφερε να βγει από τα μνημόνια, η ανεργία και η οικονομική κρίση έρχεται και πάλι για άλλη μία φορά να χτυπήσει την πόρτα της κάνοντας χιλιάδες και πάλι ανθρώπους να υποφέρουν; Ας φύγουμε λοιπόν από τα εύκολα λόγια γεμάτα ανοησία και ανωριμότητα, κατ’ εμέ, και ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να στηρίξουμε τον εαυτό μας με έναν ρεαλιστικό όμως τρόπο.

Μέσα σε ένα πλαίσιο όπου τα πάντα γύρω μας αλλάζουν, ακόμα και το κοντινό μας μέλλον τίθεται υπό αμφισβήτηση, αρκετοί χρειαζόμαστε αυτό-υποστήριξη με οτιδήποτε μπορεί να μας «κρατήσει» και να μας βοηθήσει να αυτό-φροντιστούμε. Μία διαδικασία να βιώσουμε την κατάσταση με όσο το δυνατόν πιο υποστηρικτικούς τρόπους προς τον εαυτό μας. Να συμπεριλάβουμε θετικά κομμάτια για να μπορέσουμε να αυτό-υποστηριχτούμε με την έννοια του «στέκομαι δίπλα μου και με στηρίζω». Είναι φυσικό να υπάρχει φόβος, άγχος, κάνω κάτι όμως για στηρίξω τον εαυτό μου, όσο καλύτερα μπορώ.

Προσπαθώ να εστιάσω στο «τι σημαίνει για εμένα» και στο «που βρίσκομαι» ώστε να καταλάβουμε που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Προφανώς δεν είναι εύκολη διαδικασία σε όλους, χρειάζεται όμως να έρθω στο «εδώ και τώρα», στη δική μου διαδικασία, στο πως αντιλαμβάνομαι την εξωτερική αυτή κατάσταση, να δώσω λίγο χώρο να νιώσω, να αισθανθώ, ακόμη και να φοβηθώ, αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά μου, ακόμα και αν τα νιώθω να με βαραίνουν και να με γεμίζουν απαισιοδοξία, που μέχρι κάποιο σημείο είναι και ο εγκέφαλός μας προγραμματισμένος με τέτοιο τρόπο όπου εστιάζει περισσότερο στον κίνδυνο για να βρει τρόπους όμως επιβίωσης.

Αυτό λοιπόν που χρειάζεται να κάνουμε είναι να μην πηγαίνουμε στα άκρα, δεν είναι άσπρο-μαύρο αλλά να βλέπουμε και τις πολυάριθμες γκρίζες αποχρώσεις. Ας δούμε την πραγματικότητα και αν νιώθουμε πως δεν τα καταφέρνουμε, δεν είναι ντροπή να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού, ώστε να βάλουμε τα πράγματα λίγο σε τάξη, να εκτιμήσουμε τον πραγματικό κίνδυνο και τρόπους προφύλαξης αλλά και να στηριχθούμε ψυχικά.

 

Κάποιοι τρόποι αυτό-φροντίδας είναι οι παρακάτω:

-Διατηρώ την επαφή με την πραγματικότητα

-Δεν παρακολουθώ τις ειδήσεις για ώρες ή μέσα από το διαδίκτυο

-Ενημερώνομαι (αν θέλω) από έγκυρες πηγές

-Ακολουθώ τρόπους προφύλαξης

-Ασχολούμαι με ό,τι νιώθω πως φορτίζει τις μπαταρίες μου και μου δίνει ευχαρίστηση

-Μιλάω με αγαπημένα πρόσωπα και σχετίζομαι μαζί τους έστω και από απόσταση

-Ασχολούμαι με δραστηριότητες που ήθελα να κάνω αλλά δεν έβρισκα το χρόνο

-Αν ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή μιλάω με τον γιατρό μου για ρύθμιση της δοσολογίας εάν χρειάζεται

-Αναζητώ ψυχολογική υποστήριξη

Το είδαμε εδώ