Ο μόνος τρόπος για να γίνεις «μάνα» δεν είναι να «γεννήσεις» το θαύμα

Ο μόνος τρόπος για να γίνεις «μάνα» δεν είναι να «γεννήσεις» το θαύμα (Πηγή Pixabay)

Τόση προσπάθεια, πάλι χαμένη...

Πάλι δεν κράτησε στα χέρια το πολυπόθητο θετικό τεστ, πάλι η «ξαδέρφη απ' τη Ρωσία» ήρθε just στην ώρα της!

Απ' τη μια καλύτερα!...

Δεν αντέχεται η αβεβαιότητα της καθυστέρησης.

Της καθυστέρησης που γεννάει την ελπίδα για λίγο, κι η έλευση της μηνιαίας αδιαθεσίας , τη σκοτώνει εν ψυχρώ …

Μα απ' την άλλη πόσο άδικο! Πάλι δεν του ‘χει το ευτυχές νέο!

Έναν μήνα ακόμη, (τουλάχιστον!) υπομονή...

Μπορούν; Αντέχουν;

Ένας μήνας ακόμη, «εντατικής προσπάθειας» μπας κι επιτευχθεί το ευτυχές γεγονός!
Ένας μήνας ακόμη, άγχους...

Νύχτες πολλές που αυτός, θα νιώθει ανεπαρκής δίπλα της και η τρυφερότητα των δαχτύλων του δε θα είναι αρκετή να στεγνώσει τα δάκρυά της...Πάλι θα νιώθει το μαξιλάρι της μουσκίδι κάποια πρωινά, και θα ξέρει πως το χαμόγελό της δεν είναι αληθινό...

Κι εκείνη, πάλι θα προσποιείται πως δεν έκλαιγε το βράδυ, νομίζοντας πως μπορεί να του κρυφτεί…

Θεατρίνοι κι οι δυο, για να μην πληγώσουν ο ένας τον άλλον, θα πληγώνουν τους εαυτούς τους.

Αν αυτό δεν είναι Αγάπη;; Τότε τι;;

Εκείνης, πονάνε τα μέσα της απ' τη λαχτάρα να νιώσουν τη ζωή να σκιρτά, αδημονούν τα χέρια της ν' αγγίξουν το μεγαλείο της ζωής, τον καρπό του έρωτά τους...
Ένα παιδί! η πιο μεγάλη επιθυμία! Μια επιθυμία που έγινε σχεδόν εμμονή...
Αυτός, δε μπορεί να τη βοηθήσει, παρόλο που το θέλει πολύ κι ας την αγαπάει πιο πάνω κι απ' τον εαυτό του...

Δεν ξέρει πώς! Δε βρίσκει τα λόγια να της πει πως τον νοιάζει μόνο αυτή και δε τον πειράζει κι αν αργήσουν ή ακόμη κι αν δεν αποκτήσουν ποτέ παιδί...
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Άλλη μια περίπτωση που δεν υπάρχει προφανής λόγος που δεν καρποφορούν οι προσπάθειες του ζευγαριού...

Απροσδιόριστη υπογονιμότητα…
Μεγάλος παράγοντας το άγχος, διατείνονται οι επιστήμονες.

Σαφώς, αλλά, πώς να μην έχεις άγχος όταν μπεις στο «τρυπάκι», να ψάχνεις τη πιο γόνιμη μέρα, να θερμομετριέσαι, και «να κάνεις έρωτα» όταν οι συνθήκες είναι οι πιο κατάλληλες κι όχι όταν πραγματικά το θες;

Γίνεται, μωρέ ο έρωτας «κατά παραγγελία»; Κι αν λείπει ο αυθορμητισμός τι έρωτας λογιέται;;

Γυναίκες που η μητρότητα δεν έρχεται «φυσικά και αυτονόητα»… κι απεγνωσμένα αναμένουν να συναντήσουν το «θαύμα» που θα τις φωνάζει «μαμά» κι αυτές θα λιώνουν…

Έτοιμες να θυσιάσουν καθετί, μπρος στη λαχτάρα να νιώσουν το μεγαλείο της μητρότητας! Έτοιμες να υποβάλλουν τον εαυτό τους σε διαδικασίες με μεγάλο «κόστος», κυρίως ψυχολογικό…

Άντρες που νιώθουν ένοχοι και «λίγοι», προσπαθώντας να τις στηρίξουν.

Κάποιοι δεν έχουν τα κότσια να το κάνουν, ή ίσως δε ξέρουν τον τρόπο… κι εγκαταλείπουν τη μάχη!

Γάμοι που κλονίζονται κι ακροβατούν σε τεντωμένα σχοινιά πολλές φορές πέφτουν στο «κενό».

Άνθρωποι που δυστυχούν και χάνουν το νόημα στη κοινή ζωή τους, επειδή μέσα από την αγωνία και τη λαχτάρα να πετύχουν το «ευτυχές γεγονός» δε βλέπουν άλλους δρόμους κι άλλους διεξόδους…

Κι όμως ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Ο μόνος τρόπος για να γίνεις «μάνα» δεν είναι να «γεννήσεις» το θαύμα…

Υπάρχουν τόσα πλασματάκια που ελπίζουν σ’ ένα «θαύμα»…

Στο θαύμα να βρεθεί μια «μαμά» που θα τ’ αγαπήσει κι ένας «πατέρας» που θα τα στηρίζει μια ζωή!

Μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει, που φροντίζει, που ξενυχτά και που η αγκαλιά της είναι πάντα ανοιχτή για το θαυματάκι που γέννησε ή που έψαξε και βρήκε…

Ίσως μάλιστα αυτή «η μάνα της καρδιάς» να είναι «δυο φορές μάνα»…

Πατέρας είναι αυτός που θα στηρίξει και με το παράδειγμά του θα «χτίσει» ένα δυνατό και ισορροπημένο παιδί!

Μια υπενθύμιση μόνο:

Υπάρχει ελπίδα «μέσα» ή «έξω» από εμάς!

«Μάτια» χρειάζονται που να μπορούν να τη δουν!

Κι αν θες πολύ να γίνεις «μάνα», θα υπάρξει ο τρόπος να σε συναντήσει το δικό σου «θαυματάκι» που θα σου χαρίσει τον πιο σπουδαίο ρόλο στη ζωή σου!