Σε ένα site με την επωνυμία e-woman, θεωρήσαμε χρήσιμη την παρουσίαση μικρών αφιερωμάτων σε γυναικείες προσωπικότητες οι οποίες με το έργο, τη συμπεριφορά και τον αγώνα τους συνέβαλαν στην καταξίωση του γυναικείου φύλου. Θα ξεκινήσουμε τις αναφορές μας με τη Rosa Parks, μια Αφροαμερικανίδα, που ζούσε στην Αλαμπάμα.
Εκείνη την εποχή, τα λεωφορεία είχαν ξεχωριστά τμήματα για τους λευκούς και για τους μαύρους επιβάτες. Μετά από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά, η Parks ανέβηκε στο λεωφορείο και κάθισε στην πρώτη γραμμή των καθισμάτων που της αναλογούσαν. Δεν παρατήρησε ότι οδηγός ήταν ο James F. Blake ο οποίος την άφησε μέσα στη βροχή το 1943, λόγω του χρώματός της. Μπροστά από το Empire Theatre το λεωφορείο γέμισε και ο οδηγός μετακίνησε τη ζώνη των λευκών προς τα πίσω. Ζήτησε, λοιπόν, από 4 μαύρους επιβάτες να σηκωθούν. Η Parks τότε, γεμάτη αποφασιστικότητα και κόντρα στο κατεστημένο της εποχής, αρνήθηκε να σηκωθεί από τη θέση της.
Η ίδια θεωρεί πως εκείνη την ημέρα, έπρεπε να μάθει ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων της. Αναφέρει ότι δε σηκώθηκε, επειδή είχε κουραστεί να υποκύπτει. Όταν η Parks αρνήθηκε να υπακούσει στην εντολή, τη συνέλαβαν. Η Parks κατηγορήθηκε για παραβίαση του διαχωριστικού νόμου.
Εξαιτίας αυτής της σύλληψης και υπό την ηγεσία του νεαρού εκκλησιαστικού ποιμένα Martin Luther King Jr. ξεκίνησε μποϊκοτάζ της δημοτικής εταιρείας λεωφορείων. Στις 13 Νοεμβρίου 1956, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε το καθεστώς διάκρισης αντισυνταγματικό.
Η διαμαρτυρία υποστηρίχθηκε από πολλούς άλλους Αφροαμερικανούς και πυροδότησε το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, το οποίο δικαιώθηκε τη δεκαετία του 1960. Για τον ρόλο της στην ανάφλεξη της επιτυχημένης εκστρατείας, η Parks έγινε γνωστή ως «μητέρα του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων».
Βιβλιογραφία:
Πηγή 1.
Πηγή 2.
Πηγή 3.
Φωτογραφία: © Τμήμα Αρχείων της Αλαμπάμα
