Δήλωνε ερωτευμένος χωρίς ανταπόκριση τρία ολόκληρα χρόνια.
Ονειρευόταν κάθε φορά που την έβλεπε πώς θα ήταν η σχέση μαζί της. Στα μάτια του φάνταζε σαν ένα όμορφο κορίτσι με γλυκά χαρακτηριστικά και λυγερή κορμοστασιά. Το όνειρό του! Με βάση τυχαία γεγονότα οι καταστάσεις δρομολογήθηκαν έτσι, ώστε η ευχή του να πραγματοποιηθεί και οι προσπάθειές του να καρποφορήσουν.
Σα να κατάφερε να της μεταφέρει το εύρος και την ένταση των συναισθημάτων του. Και τα κατάφερε! Τον ερωτεύτηκε και εκείνη χωρίς επιστροφή ένα ζεστό φθινοπωρινό βράδυ. Είχε ντυθεί στα αγαπημένα της χρώματα και της πρόσφερε το αγαπημένο του ποτό. Το είχε αγοράσει αποκλειστικά για εκείνο το βράδυ, να το μοιραστούν οι δυο τους.
Η Πόλις εάλω και εκείνος ξαφνικά άλλαξε. Έπαιζε κυριαρχικά παιχνίδια εξουσίας, ζήλευε, έστηνε ίντριγκες. Η συμπεριφορά του έμοιαζε σα να μπήκε δαίμονας μέσα του. Άρχισε να φλερτάρει με άλλες γυναίκες μόνο και μόνο για να υποπέσει στην αντίληψη της, να υποφέρει και να τον διεκδικεί. Κανόνισαν να πάνε διακοπές μαζί για να την παρουσιάσει στην οικογένεια του.
Είχε περάσει όλες τις δοκιμασίες με άριστα, Όμως στη τελευταία πήρε μηδέν εκείνος. Κάποια από τις ερωμένες του ήταν σε ενδιαφέρουσα. Δεν της είπε τίποτα από δειλία και απλά τη διέλυσε μέσα σε μια μέρα, χωρίς εξηγήσεις και με σκόρπιες δικαιολογίες που την πονούσαν σα σκουριασμένο καρφί που μπηγόταν στη καρδιά της. Η καμπάνα της εκκλησίας σήμανε την ώρα. Την ώρα του τέλους του έρωτα απεικονισμένη με τα μελανά χρώματα της προδοσίας.
Σαν μια ασπρόμαυρη σκακιέρα όπου οι δυο αντίπαλοι ανταλλάσσουν κοφτερές ματιές, Το τραπέζι του σκακιού μαρμάρινο ειδικά κατασκευασμένο για έντονες παρτίδες σκάκι. Έξυπνες στρατηγικές και οι δυο πολύ κοντά στο ρουά ματ. Ανατρεπτικά δεν επικρατεί κανείς γιατί η σκακιέρα ανατινάζεται δίχως νικητή παρά μόνο θραύσματα.
