Ξέρετε τι μας έφαγε; Η γνώμη του κόσμου.
Η γνώμη αυτών, που δεν είναι καν σε θέση να την εκφράσουν. Των απάνθρωπων, χωρίς καρδιά, που για αυτούς η ζωή ήρθε τόσο “τέλεια και ολοκληρωμένη” που έχουν τη δύναμη να ανταπεξέλθουν σε ότι τους έφερε…
Ε λοιπόν, μάθετε, πως εσάς σας πάει και σας φέρνει ένα τεράστιο “εγώ”, όμως υπάρχουν και άνθρωποι που χρειάζονται αγάπη για να προχωρήσουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δει την κακή πλευρά της ζωής, αλλά παρόλα αυτά, δεν έντυσαν την ψυχή τους με εγωισμό και σκληρότητα, αλλά συνέχισαν να πιστεύουν και να ελπίζουν ότι ο κόσμος θα αλλάξει και θα γίνει καλύτερος όταν νοιαστούμε.
Αποτέλεσμα των προτύπων που έχουμε θέσει ως κοινωνία, είναι να χάνονται άνθρωποι άδικα, γιατί απλά κάποιος τους είπε ότι πρέπει όλοι μας να χωράμε σε παράλογα standards…τα οποία τα έθεσε ποιος;
Από πότε ένα όμορφο σώμα έγινε πιο σημαντικό από μια όμορφη ψυχή; Από πότε νοιώθουμε με τα μάτια;
Μεγαλώνουμε σε κοινωνίες παραλογισμού. Με πρότυπα που προβάλλουν την έλλειψη ανθρωπιάς αντί για τον σεβασμό στη διαφορετικότητα του καθενός. Αντί να διορθώνουμε τις ψυχές μας, διορθώνουμε την αισθητική μας, η οποία ξεχνάμε πως με τα χρόνια, όλων μας η αισθητική θα πάρει την κάτω βόλτα! Μα ένας όμορφος εσωτερικά άνθρωπος, θα είναι έτσι για πάντα.
Ξεχάσαμε τι πάει να πει εσωτερική ομορφιά. Ξεχάσαμε να λέμε στα παιδιά μας πόσο σημαντικό είναι να νοιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Ξεχάσαμε να περνάμε στις επόμενες γενιές να νοιάζονται για τον κόσμο που ζουν, αλλά και τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους. Και αποτέλεσμα; Όλων των ειδών οι ψυχικές και διατροφικές ασθένειες.
Λέω λοιπόν να τα ξεχάσουμε όλα αυτά. Να επικεντρωθούμε ξανά στον άνθρωπο και σε όλα όσα πρέπει να προσφέρει μια κοινωνία…και κυρίως στην ασφάλεια του να είναι ο καθένας ο καλύτερος εαυτός του προσφέροντας αγάπη στους γύρω του, ανεξαρτήτως νούμερου παντελονιού, χρώματος, ύψους, θρησκευτικών πεποιθήσεων και επιλογών ζωής.
