Αγάπα με επειδή δε σου μοιάζω!

Αγάπα με επειδή δε σου μοιάζω

Όχι, δεν είμαι σαν κι εσένα.

Έχουμε κάποια κοινά, αλλά δε μας αρέσουν πάντα τα ίδια.

Εγώ αγαπώ το κόκκινο ημίγλυκο κρασί. Να το πίνω αργά και να με χτυπά γλυκά στο κεφάλι.

Εσένα πάλι σου αρέσουν οι μοναστηριακές μπύρες, σερβιρισμένες σε μεγάλο, χορταστικό ποτήρι, να τις αδειάζεις γρήγορα και με απόλαυση.

Εγώ αγαπώ το γαλλικό κινηματογράφο με τις αργές πλοκές και τα περίπλοκα σενάρια. Εσύ πάλι θέλεις κάθε τι εμπορικό του hollywood.

Είναι πολλά όσα μας διαφοροποιούν. Κι άλλα τόσα που μας κάνουν να φαντάζουμε τόσο ίδιοι.

Κι όμως, εσύ κάθεσαι και κολλάς στις διαφορές. Σε τσατίζει που δεν είμαι σαν εσένα.

Σε ενοχλεί και μου τη λες. Και με απομακρύνεις. Δε με σπρώχνεις μακριά, εγώ φεύγω.

Πώς να μείνω όταν θέλεις να γίνω κάτι άλλο από ότι είμαι;

Δεν είμαι ίδια με σένα και δε θέλω να γίνω.

Κι αν με ρωτάς κι εμένα με ενοχλούν πράγματα πάνω σου αλλά προσπαθώ να τα βάζω στην άκρη.

Γιατί έμαθα να σέβομαι τη διαφορετικότητα. Έμαθα να την αποδέχομαι και κάποιες φορές να την αγαπώ.

Και δε θα σου πω τσιτάτα για τα ετερώνυμα που έλκονται. Θα σου πω μόνο ότι οι κλώνοι δεν ερωτεύονται.

Κι αν το κάνουν, σύντομα το μετανιώνουν από τη μεγάλη βαρεμάρα.

Δε θέλω να είμαι ίδια με σένα. Δε θέλω να κάνουμε τα ίδια πράγματα, δε θέλω τη ζωή μας στα κουτάκια που αποφάσισες ότι μας ταιριάζουν.

Θέλω να με αγαπήσεις επειδή δε σου μοιάζω. Να εκτιμήσεις τα διαφορετικά μου και να τα αφήσεις να χωνευτούν με τα δικά σου διαφορετικά.

Κι έτσι δε θα βαρεθούμε ποτέ. Γιατί η κάθε μέρα μας θα είναι και μια έκπληξη.

Μη μου ζητάς να αλλάξω. Καλύτερα να μου πεις να φύγω.

Δεν έχει σημασία αν δεν το αρθρώνεις να το ακούσω. Το καταλαβαίνω.

Δε θέλω να αλλάξω. Θέλω να με αποδεχτείς έτσι όπως είμαι… αλλιώτικη από σένα.

Πέτα επιτέλους εκείνα τα κουτάκια που σου υπαγορεύουν πώς πρέπει να είναι η τέλεια σχέση.

Πέτα τα κουτάκια που μας απομακρύνουν.

Κι έλα να αγαπήσουμε τα διαφορετικά μας. Έλα να τα ταιριάξουμε και να τα κάνουμε να εναρμονιστούν.

Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά δε με πειράζει. Με πειράζει μόνο να μην είμαι, να μην είσαι, να μην είμαστε αυτό που νιώθουμε.

Να μην είμαστε ο εαυτός μας.

Στεύη Τσούτση