Εκείνα τα μικρά πρέπει και τα μεγάλα θέλω της ζωής

Εκείνα τα μικρά πρέπει και τα μεγάλα θέλω της ζωής

Μικρά πρέπει και μεγάλα θέλω.

Θαμμένα τα θέλω, προς τιμήν του κοινωνικού περίγυρου.
Ή αλλιώς η κοινωνία και πως μας μεταλλάσσει.
Άλλη είσαι άλλη δείχνεις, και πορεύεσαι.

Στη ζωή συναντάς, όμως, και εκείνες, που αψήφησαν τα πρέπει.Το τερμάτισαν στα θέλω.
Το κόστος μεγάλο, αλλά δεν σταματούν πουθενά.
Θα το κάνω για μένα λένε... μπορούν.

Άραγε πρέπει. Ζωή σε λέξεις, ζωή υπάρχει;
Πόσο μπορείς να σκέφτεσαι ποια είσαι ή τι είσαι. Μέλλον φτιαγμένο για σένα από άλλους.

Αφήνεις και αφήνεσαι.
Άβολες οι αλήθειες του μέσα σου.Προτιμάς τα φανταχτερά ψέματα.
Το ένστικτο ζορίζεται.

Αγνοείς τα ουσιώδη, και ίσως δεν είναι μόνο τα θέλω σου.
Στο φινάλε είναι αυτό, που εσύ θεωρείς αξιοπρέπεια, και όχι με τον όρο, που οι άλλοι την χαρακτηρίζουν.
Δική σου θέση στο κόσμο, χωρίς γραφικότητα, χωρίς πολυλογίες.Να δώσεις το στίγμα σου, όχι τις επιθυμίες σου.Αυτές τις παλεύει ο νους σου, πότε τις γιγαντώνει και πότε τις μικραίνει.
Αλλά το ποια είσαι, και το τι είσαι το καθορίζεις εσύ, χωρίς στολίδια του εγώ σου.
Απλά και απέριττα.
Το απόκτημά του εγώ σου, είναι τελικά μεγάλη υπόθεση.