Εσύ έχεις καταφέρει να βρεις την ομορφιά μέσα σου;

Εσύ έχεις καταφέρει να βρεις την ομορφιά μέσα σου;

Συλλογισμός είναι η συνομιλία της ψυχής με τον εαυτό της, όπως είχε αναφέρει ο Πλάτων.  

Σε αυτή τη συνομιλία υπάρχουν δύο προκλήσεις, με τις οποίες οι άνθρωποι ερχόμαστε αντιμέτωποι.

Η μία είναι να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Παλεύουμε να εντοπίσουμε εκείνα τα σημεία στο είναι μας που μοιάζουν απροσδιόριστα αγκάθια αλλά που μόνο αυτό δεν είναι. Ποια  είναι, επιτέλους, αυτή η Ιθάκη για τη οποία παλεύουμε με τα κύματα; Αναμοχλεύουμε αναμνήσεις, σκέψεις, πράξεις, στήνουμε δικαστήρια στον εαυτό μας, στους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε αυτό που ουσιαστικά είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν το έχουμε, αλλιώς γιατί να το ψάχνουμε;

Ψάχνουμε να βρούμε την ομορφιά στο τοπίο μέσα μας. Είναι εκείνη η  ομορφιά που ξεπλένει την όποια βρωμιά έχουμε επιτρέψει να εγκατασταθεί με το πέρασμα του χρόνου και με τις εκπτώσεις που κάναμε σε σχέση με τα θέλω, τις ανάγκες, τις αξίες και τα κεκτημένα με θυσίες και εσωτερική πάλη.

Αυτή την ομορφιά θα τη βρούμε αναπάντεχα ένα μεσημέρι κάτω από έναν ίσκιο, στο χαμόγελο των ανθρώπων που στέκουν κοντά μας ή σε δύο μάτια που μας κοιτάζουν με αλήθεια, αδιαφορώντας εάν θα δούμε το σκοτάδι τους.

Η δεύτερη πρόκληση είναι να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά που βρήκαμε. Τα αντέχουμε; Τα αναγνωρίζουμε ως κομμάτια μας; Τα αποδεχόμαστε ως συστατικά αυτού που είμαστε;

Για να αποφασίσουμε εάν είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις στη ψυχή. Κάθε πρόσωπο, δράση, συναίσθημα είναι μια ερώτηση και μια απάντηση. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι  να ρωτήσουμε με τόλμη, θάρρος και ενδιαφέρον πραγματικό. Αλλά κυρίως να ακούσουμε. Να ακούσουμε πραγματικά και όχι γιατί πρέπει. Να ακούσουμε γιατί μάς ενδιαφέρει να μάθουμε. Να ακούσουμε γιατί η απάντηση θα χαράξει μια καινούργια διαδρομή.

Ρώτα… Άκου…