Η Ελλάδα του άγριου ξεριζώματος των τεχνών από τα σχολεία

Η Ελλάδα του άγριου ξεριζώματος των τεχνών από τα σχολεία

Για φαντάσου ο Stephen King, ο Poe, ο Lovecraft, ο Huxley, ο Clarke, να είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα του σήμερα.

Θα τους έβαζαν να πληρώσουν αδρά για να εκδοθούν τα έργα τους (και αν..) μετά θα τους καταχώνιαζαν πίσω πίσω στα ράφια των βιβλιοπωλείων ενώ στα ευπώλητα θα μοστραρίζονταν οι δημογέροντες των copy paste Και, φυσικά, στις εκάστοτε κριτικές θα εμφανίζονταν ανεπαρκείς καθώς τα έργα τους θα είχαν το τραγικό ελάττωμα της πλοκής.

Για φαντάσου, αν όλοι αυτοί οι θρύλοι είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα του σήμερα, που βάζει το πιστόλι στον κρόταφο των νέων παιδιών για να τα ρωτήσει τι σημαίνει για εκείνα η Ποίηση.
Η ποίηση!

Που σε αυτές τις ηλικίες αν δεν έχεις διαβάσει Γώγου και Άσιμο και τους εκάστοτε καταραμένους, που έτσι τους ονόμασε το σύστημα των "εξαίρετων" και "άψογα ρυθμισμένων" εννοείται, και φυσικά τους έχει αποκλείσει από την διδακτέα ύλη, καλύτερα να μην διαβάσεις τίποτα.
Η ποίηση!
Που πιο προσωπική ανάγνωση δεν υπάρχει, σαν θεία μετάληψη στο λεωφορείο, στη στάση του Μετρό, στο δωμάτιό σου.

Με το πιστόλι στον κρόταφο, με τα όνειρα σου να εξαρτώνται από την απάντηση, με τους γονείς σου κρεμασμένους στα κάγκελα έξω από το σχολείο να καρδιοχτυπούν, εσύ να πρέπει να μιλήσεις για την ποίηση στην προσωπική σου ζωή.

Στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα του 2020 που η λογοτεχνία Τρόμου, Φαντασίας και Μυστηρίου θεωρείται B' και συγκαταλέγεται ακόμη στα βίπερ, στην Ελλάδα που προάγει την μπουρδολογική ασάφεια και εξακολουθεί να απαξιώνει την επιστημονική φαντασία, που παγκοσμίως σαρώνει - με τα εμμονικά κλισέ εφάμιλλα του στυλ "όταν εμείς εκδίδαμε Ιλιάδα εσείς τρώγατε βελανίδια".

Στην Ελλάδα του άγριου ξεριζώματος των τεχνών από τα σχολεία, της απροκάλυπτης περιφρόνησης των καλλιτεχνών και της καταρράκωσης των ονείρων.

Στην Ελλάδα των φτωχό δημοσίων σχέσεων, στην Ελλάδα του αστείου ελιτισμού.
Για φαντάσου..