Μεγαλώσαμε πια.
Γράψαμε και σβήσαμε
Και ξαναγράψαμε
Πάνω στο χαρτί της ζωής μας
Τα λόγια των ρόλων που υποδυθήκαμε.
Μα είναι κι εκείνες οι γραμμές
Που έμειναν για πάντα άδειες.
Σελίδες κενές
Ενός έρωτα που δεν έζησε.
Μια ολόκληρη ζωή
Που χώρεσε
Μέσα σε λίγα αποσιωπητικά…
Κατερίνα Μαρτζούκου,
"Αποσιωπητικά", Ανέκδοτο
