Μεγαλώσαμε... Δεν πιστεύουμε πια στα παραμύθια.
Μεγαλώσαμε... Δεν πιστεύουμε πια στα μικρά θαύματα.
Μεγαλώσαμε... Δεν εμπιστευόμαστε εύκολα, δε λέμε τον καλό τον λόγο εύκολα, δεν εκτιμάμε εύκολα, δε ζητάμε συγγνώμη εύκολα.
Μεγαλώσαμε κι έρχονται τα απωθημένα ποτάμι να μας πνίξουν κι έρχονται οι πληγές για να διεκδικήσουν το αίμα τους πίσω.
Μεγαλώσαμε στα χρόνια, αλλά έχουμε γίνει μικρόψυχοι στις συμπεριφορές μας.
Ο κόσμος των ενηλίκων μοιάζει με μια ανθρώπινη μάζα που κοιτάζει ψηλά με έπαρση, ενώ ταυτόχρονα πατάει πάνω σε ξένες ζωές για να αποκτήσει το μπόι που έχουν ανάγκη ο εγωισμός και η ματαιοδοξία μας.
Έχουμε κερδίσει ύψος στα μάτια μας, αλλά έχουμε χάσει την μπέσα και το ανάστημά μας.
Δίπλα μας, όμως, ανασαίνουν οι καρδιές των παιδιών. Μεγαλώνουν κι αυτά μαζί με μας, ίσως και χωρίς εμάς… Μεγαλώνουν, παρατηρούν και μιμούνται τις όποιες δικές μας αξίες, τα χρυσωμένα άλλοθι, τις σιωπές… Μεγαλώνουν και ακολουθούν τα χνάρια που αφήνουν το φως και το σκοτάδι μας.
Ο κόσμος των ενηλίκων θα πρέπει να φαντάζει τρομακτικός στα μάτια των παιδιών.
Η παιδεία τους στα χέρια μας είναι η μεγαλύτερη ευθύνη σε μια εποχή που η ευγένεια, η καλοσύνη και το φιλότιμο δοκιμάζονται.
Όλη αυτή, όμως, η σκοτεινιά που γεννοβολά από παντού και τρυπώνει μέσα μας σε μικρές δόσεις, έχει το γιατρικό της.
Μέσα σε όλον αυτόν τον κουρνιαχτό της ζωής… αν κάτι πασπαλίζει ακόμα τη ζωή μας με ελπίδα και με αισιοδοξία... αν κάτι μάς κάνει τολμηρούς κι επαναστάτες με φωνή και με ανάστημα... είναι η προσδοκία πως μέσα στους άγριους χειμώνες της ζωής, δεν μπορεί, κάπου υπάρχουν και οι δικές μας αλκυονίδες μέρες, όπως λέει και ο ποιητής...
Αυτήν η προσδοκία μας δίνει δύναμη μέσα στην ατελή ανθρώπινη φύση μας.
Για να αντέχουμε!
Για να αντιστεκόμαστε στην τοξικότητα!
Για να χαμογελάμε!
Για να ονειρευόμαστε!
Για ν’ αγαπιόμαστε και να αγαπάμε!
Για να παλεύουμε για έναν κόσμο που θα φερθεί με δικαιοσύνη στα παιδιά μας!
Μεγαλώσαμε, ναι…
Η καρδιά του ανθρώπου, όμως, αγαπάει τα παραμύθια και πιστεύει στα μικρά θαύματα.
Και γίνεται αυτή το γιατρικό της σκοτεινιάς που τόσο επίμονα θέλει να την κατακτήσει…
