Οι πικρές αναμνήσεις, ίσως δεν μαγειρευονται. Είναι απ’ αυτές που περπατούν δίπλα σου πάντα, χωρίς να τις βλέπεις. Ξεπηδούν απροειδοποίητα σαν ξεχασμένες ψιχάλες, όταν βλέπεις μια ταινία. Ξυπνούν σαν όνειρα στον ύπνο σου. Χαϊδεύουν τα μαλλιά σου με νότες μουσικής. Γλυκαίνουν με ένα καλοκαιρινό περίπατο δίπλα στη θαλασσίτσα. Δίνουν διπλή αξία στις φευγαλέες μικρές χαρές.
Ίσως οι πικρές αναμνήσεις να μαγειρεύονται μόνο με την απουσία τους. Αυτή είναι η συνταγή τους. Μόνο η πιο ποθητή και γλυκιά ανάμνηση, μπορεί να γίνει πικρή. Μονάχα ότι μας ανασταίνει, μπορεί να μας πεθάνει. Όλα τ άλλα ξεχνιούνται.
Πλιγούρι με γαρίδες λοιπόν... γαρνιρισμένο με σως πικρών αναμνήσεων... μια συνταγή χωρίς υλικά, που την φτιάχνει η ίδια η ζωή.
