Οι απαντήσεις έρχονται πάντοτε στην ώρα τους

Οι απαντήσεις έρχονται πάντοτε στην ώρα τους(pexels)

Έρχονται πάντοτε στην ώρα τους. Καμιά φορά ίσως καθυστερημένα, αλλά ποτέ πριν έρθει ο καιρός τους. Πρόκειται για τις απαντήσεις. Αυτές τις πεισματάρες κυρίες που αρνούνται πυκνά συχνά να έρθουν όταν τις έχεις ανάγκη.

Βλέπεις, η ρόδα της ζωής συνηθίζει να βρίσκει αντίσταση πάνω στα ερωτήματα που σε πνίγουν και μένει καθηλωμένη εκεί μέχρι να ξεθυμάνει η ένταση της ανάγκης τους.

Σκέφτεσαι πως δε θες να πας παρακάτω, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς.

Οι αναπάντητες ερωτήσεις αφήνουν ανοιχτό τον κύκλο που πρέπει να κλείσει, προκαλώντας αρνητικά συναισθήματα και ανασφάλειες.

Ο θυμός, το παράπονο, η πίκρα γίνονται κόμπος στον λαιμό που δε σε αφήνει να ανασάνεις. Νιώθεις την καρδιά σου να χάνει τον ρυθμό της κάθε φορά που τα «γιατί» καρφώνονται μέσα της.

Είναι γεγονός πως η ζωή έχει ως προορισμό να ακολουθήσει τον δρόμο που της έχει οριστεί και είναι πέρα από τις δικές μας δυνάμεις να αποτρέψουμε την πορεία της.

Υπάρχουν, ωστόσο, αυτά τα χρονικά τέλματα της παύσης και της στάσης, που κρατούν περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα με τις περιστάσεις. Είναι εκείνες οι αφόρητες στιγμές που οι ερωτήσεις αναζητούν τις απαντήσεις τους για να δέσουν και να σπάσει το σκοινί της ανάγκης.

Οι απαντήσεις, όμως, περιμένουν τον δικό τους αγαπημένο, τον χρόνο. Τον εραστή της ύπαρξής τους για να τού δοθούν και να σε λυτρώσουν. Όσο και να τις διεκδικείς, όσο και να τις παρακαλάς, εκείνες δεν κάνουν ρούπι χωρίς αυτόν.

Και έρχονται αιφνιδιαστικά να σε κεράσουν το μερτικό τους, να πάρουν τις ερωτήσεις τους από το χέρι και να υποχωρήσουν αξιοπρεπείς και αγέρωχες. Εσύ δεν έχεις παρά να τις περιμένεις.

Δεν υπάρχει περίπτωση να σου χαριστούν. Μπορεί να είναι σκληρές και αδίστακτες, ίσως άλλωστε αυτός να είναι ο λόγος που φοβούνται τα στόματα να τις ξεστομίσουν. Είναι όμως κυρίως λυτρωτικές, γιατί δίνουν την ώθηση στη ρόδα σου για να τσουλήσει. Μπορεί αργά, μπορεί δύσκολα, αλλά η ζωή σου θα ξαναπάρει τον δρόμο της.

Κι εσύ θα την πάρεις στο κατόπι, πληγωμένος ή προδομένος μεν, αλλά γνωρίζοντας πλέον πού πατάς, τι σου αξίζει και πόσο αντέχεις. Ήρεμος και ανακουφισμένος.

Αγαπάμε να κάνουμε ρωτήσεις στους άλλους, αλλά πιότερο αγαπάμε τις απαντήσεις που μας οφείλουν. Ευτυχώς που ο χρόνος έχει μπέσα και μας λυτρώνει από τα αναπάντητα «γιατί» όταν έρθει το πλήρωμά του…