Χαρά Μαρκατζίνου: Η γραφή για μένα είναι θεραπεία, είναι λύτρωση

Χαρά Μαρκατζίνου: Η γραφή για μένα είναι θεραπεία, είναι λύτρωση

Υπάρχουν άνθρωποι που σε κερδίζουν από την πρώτη ώρα. Είναι η αύρα τους τόσο φωτεινή, που δε σου αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας. Σε αυτούς τους ανθρώπους ανήκει και η Χαρά Μαρκατζίνου.

Γλυκιά, χαρισματική και ιδιαίτερα ταλαντούχα, η νέα αυτή συγγραφέας φαίνεται πως μπήκε στη λογοτεχνία για να μείνει. Με γραφή τρυφερή και συνάμα βαθιά συνειδητοποιημένη πάνω στα ανθρώπινα, με ευαισθησία και διαυγή σκέψη, φανερώνεται πως η αγάπη και η αναγνώριση του αναγνωστικού κοινού της αξίζει στο απόλυτο.

Μέλος του πληρώματος των Εκδόσεων Υδροπλάνο, μετράει ήδη δύο επιτυχημένα βιβλία και φήμες λένε πως ετοιμάζει και το τρίτο. Εν μέσω καραντίνας, κλεισμένη σπίτι μα με την καρδιά ανοιχτή, μου έκανε την τιμή να μας παραχωρήσει στο ewoman.gr αυτή τη συνέντευξη. Την ευχαριστώ από καρδιάς και της εύχομαι καλές γραφές και να αγαπιούνται πάντα οι λέξεις της, όπως τους (και της) αξίζουν. 
 

Πότε ξεκίνησες να γράφεις; Τι πραγματευόταν η πρώτη πρώτη ιστορία που σκαρφίστηκες ποτέ;

Ξεκίνησα να γράφω όταν ήμουν έφηβη. Η θύελλα της εφηβείας, η αμφισβήτηση, η αναζήτηση της ταυτότητας, η ανάγκη του να ανήκω κάπου, τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα αποτέλεσαν την αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω. Τα πρώτα γραπτά μου, ωστόσο, είχαν τη μορφή μικρών ποιημάτων. Η πρώτη ιστορία που σκαρφίστηκα ποτέ ήταν για το μάθημα των αγγλικών: μια ρομαντική ιστορία για τον έρωτα δύο νέων που τους χώριζε τελικά η απόσταση.

12

Τι σημαίνει η γραφή για σένα; Πώς σου αρέσει να γράφεις; Ακολουθείς κάποια ρουτίνα; Γράφεις συγκεκριμένη ώρα, σε συγκεκριμένο μέρος ή όπου σε βρει η έμπνευση;

Η γραφή για μένα είναι θεραπεία, είναι λύτρωση. Πολλές φορές όταν γράφω για κάτι το ξορκίζω ή το απομυθοποιώ και τελικά το ελευθερώνω. Μου αρέσει να γράφω στο δωμάτιο της δημιουργίας, όπως έχω ονομάσει ένα φωτεινό χώρο στο σπίτι μου όπου γράφω και ζωγραφίζω. Όμως, έχω πάντα μαζί μου ένα μικρό σημειωματάριο και γράφω λέξεις και σκέψεις από εικόνες, μυρωδιές, γεγονότα που θα με εμπνεύσουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Παρόλα αυτά, όταν γράφω για το βιβλίο μου ή όταν ετοιμάζω ένα κείμενο φροντίζω να γράφω το απόγευμα ή το βράδυ, πάντα με απαλή μουσική, σε συγκεκριμένες ώρες και με στρατιωτική συνέπεια. Η συγγραφή απαιτεί αφοσίωση και πειθαρχία, αν επιθυμείς ένα άρτιο αποτέλεσμα.
 

3. Τι είναι το «Όσα δεν σου είπα»; Μυθοπλασία ή πραγματικότητα; Πόσο αντικατοπτρίζεται σε αυτό ο τρόπος που κοιτά η Χαρά τη ζωή;

Το «Όσα δεν σου είπα» είναι κατά βάση μυθοπλασία, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μία ζωντανή πραγματικότητα. Οι αδιέξοδες σχέσεις των ανθρώπων στις μέρες μας είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο και αυτό σίγουρα αποτέλεσε έναν από τους λόγους που επέλεξα να γράψω για μία τέτοια ιστορία. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα σε πολλά σημεία του έχει κομμάτια δικά μου, αυτό πιστεύω είναι αναπόφευκτο. Και οι τρεις του ήρωες φέρουν ψηφίδες της δικής μου ψυχής. Η Μελίνα έχει την αισιοδοξία μου, η Κάλια την έντονη αυτοκριτική μου, ενώ ο Νικόλας έχει τον φόβο για την αλλαγή, που ακόμα δουλεύω με τον εαυτό μου. Το σπουδαιότερο όλων, όμως, και πιστεύω πως καθρεφτίζεται στο μυθιστόρημά μου και που για μένα είναι πια στάση ζωής, είναι η αγάπη του εαυτού μας που απαλύνει τις πληγές μας και μας οδηγεί στο μονοπάτι της αυτογνωσίας, άρα και της αγάπης και της ευτυχίας.
 

4. Υπάρχει κάτι που δε μας είπες τελικά με το «Όσα δεν σου είπα»; Μετάνιωσες για κάτι που δεν έγραψες; Θα ήθελες εκ των υστέρων να αλλάξεις κάτι στην ιστορία σου;

Πιστεύω πως το σπουδαιότερο που ήθελα να πω είναι πως τα ανείπωτα λόγια μας, τα ανέκφραστα συναισθήματα μας φέρνουν σε αδιέξοδες καταστάσεις, σε σχέσεις που είναι λιγότερές μας. Μέσα στο «Όσα» του τίτλου θα ήθελα ο κάθε αναγνώστης να ξορκίσει όλα εκείνα που από φόβο, θυμό, εγωισμό ή παραίτηση άφησε μυστικά. Θεωρώ πως η συγκεκριμένη αλληλεπίδραση των τριών ηρώων είχε αυτά ακριβώς τα στοιχεία που σμίλεψαν τις ζωές τους, την κοινή και στη συνέχεια την ατομική τους πορεία και γι’ αυτόν τον λόγο δε θα άλλαζα κάτι στην ιστορία. Αν άλλαζε έστω και το παραμικρό, θα μιλούσαμε για κάτι διαφορετικό.

5. Φήμες λένε πως σύντομα θα κρατάμε στα χέρια μας το νέο σου βιβλίο. Μίλησέ μας γι' αυτό. Τι σε ώθησε να το γράψεις; Θα μοιραστείς μαζί μας τι πραγματεύεται ή παραμένει μυστικό;

Και οι φήμες σας είναι έγκυρες. Ήδη αυτό τον καιρό γράφω το επόμενό μου μυθιστόρημα. Η ηρωίδα του είναι μία γυναίκα που θα φέρει πολλά από τα χαρακτηριστικά της μητέρας μου, την οποία έχασα πριν λίγους μήνες. Σε προσωπικό επίπεδο, το βιβλίο αυτό θα είναι ένας φόρος τιμής στη μητέρα μου. Ταυτόχρονα, σε συλλογικό επίπεδο, σε επίπεδο αναγνωστών, θα είναι μία ιστορία που ο αναγνώστης, διαβάζοντάς την, θα βρει στοιχεία του δικού του χαρακτήρα - που ίσως μέσα από τη ζωή της δικής μου ηρωίδας θα μπορέσει να θεραπεύσει, να μεταβάλει. Σκοπός μου είναι σε κάθε τι που γράφω οι λέξεις να μεταφέρουν αγάπη και οι ιστορίες μου να προσφέρουν έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, ακόμα και θεραπεία.

1

6. Η σχέση σου με τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, στις οποίες συγγραφικά ανήκεις, είναι αξιοζήλευτη. Πόσο σημαντική είναι η καλή επικοινωνία του συγγραφέα, ιδίως στα πρώτα του βήματα, με τον εκδότη του;

Είμαι πραγματικά πολύ τυχερή και νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη που ανήκω στο πλήρωμα των Εκδόσεων Υδροπλάνο. Με πίστεψαν και με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, με συμβούλευσαν, με παρότρυναν, μου έδωσαν έμπνευση. Θα τολμούσα να πω πως το Υδροπλάνο είναι η συγγραφική μου οικογένεια, μία ομάδα ανθρώπων, ξεκινώντας από τους εκδότη μας, τον κ. Θοδωρή Ευθυμιάδη και την υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων, την κα Αναστασία Κορινθίου, αλλά και όλη την ομάδα των ανθρώπων στις εκδόσεις και τους συναδέλφους συγγραφείς που μας ενώνει το όραμα της δημιουργίας, της αγάπης και της προσφοράς. Η άριστη επικοινωνία και η στήριξη, ο σεβασμός, πάνω από όλα στον συγγραφέα και το δημιούργημά του και η αγάπη για το βιβλίο είναι τα συστατικά εκείνα που κάνουν τις Εκδόσεις Υδροπλάνο να ξεχωρίζουν.

7. Θα μοιραστείς μαζί μας τρία όνειρα που κάνεις για το μέλλον;

Ένα από τα όνειρά μου παραμένει η συγγραφή βιβλίων, που κάθε φορά πραγματοποιείται με ένα μοναδικό τρόπο. Το επόμενο όνειρο, που συνδέεται άμεσα με το προηγούμενο, είναι η εικονογράφηση ενός παραμυθιού από την κόρη μου, την Όλγα. Τέλος, ονειρεύομαι ένα χώρο που θα μπορούν να έρχονται μικροί και μεγάλοι, να διαβάζουν τα αγαπημένα τους βιβλία και παράλληλα να δημιουργούν, να μοιράζονται, να προσφέρουν και να θεραπεύονται. Αυτό το τελευταίο είναι όνειρο ζωής…

23

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το ewoman.gr και εσένα προσωπικά Στεύη για την υπέροχη συνέντευξη αλλά και για τη φιλοξενία των κειμένων μου. Ο ιστότοπος που με τόση αγάπη έχεις δημιουργήσει να ανέβει ακόμα πιο ψηλά κι εσύ με το χαμόγελό και τη θετική σου αύρα να αποτελείς έμπνευση για τους νέους ανθρώπους που ονειρεύονται να κάνουν καριέρα στη συγγραφή.

Επιμέλεια: Στεύη Τσούτση