Yπάρχουν και εκείνες οι γυναίκες που δεν έχουν βιώσει τον αληθινό έρωτα, την πραγματική αγάπη όπως θα έπρεπε.
Έχουν πέσει έστω και μια φορά θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Ο έρωτας, το σμίξιμο των σωμάτων και των ψυχών επιβάλλεται να είναι αμοιβαία υπόθεση και να γίνεται με κοινή συναίνεση. Δίχως ψυχολογική πίεση ή καταπίεση.
Ένα ταυτόχρονο και αμοιβαίο μοίρασμα συναισθημάτων και ηδονής είναι ο έρωτας και ο άντρας με άλφα κεφαλαίο οφείλει να το διδάξει στη γυναίκα, τη σύντροφο, τη σύζυγο και να της το δείχνει με κάθε τρόπο.
Με πράξεις.
Με αγκαλιές, φιλιά και αγάπη.
Όχι με ξύλο ή λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση.
Έτσι τιμά και τη δική του υπόσταση. Αλλιώς γίνεται βάναυσος και απάνθρωπος και θα πρέπει να λέγεται θρασύδειλος και τιποτένιος. Κάθε φορά που δεν μπορεί να ελέγξει τον θυμό ή τα νεύρα του, ας θυμάται ότι και αυτός από ένα θηλυκό γεννήθηκε. Όποια γυναίκα έχει υποστεί οποιασδήποτε μορφής εξευτελισμό, την υποβίβαση και καταπάτηση της γυναικείας της υπόστασης, ας μην σιωπά.
Ας νικήσει τον φόβο που αισθάνεται.
Ας σηκώσει το ανάστημά της καταγγέλλοντας το ‘τέρας’ που έχει δίπλα της.
Έστω και μια γυναίκα να καταφέρει να μιλήσει για την κακοποίηση που υφίσταται, θα είναι και μια νίκη.
Γιατί αυτός που θα θέλει την γυναίκα υποχείριό του θα πάρει ένα σημαντικό μάθημα:
Να φέρεται ανθρώπινα και ισότιμα.
