Σε άγγιζα και ας μην το ένιωθες, αγάπη μου

Σε άγγιζα και ας μην το ένιωθες, αγάπη μου(pexels)

Όσα έκρυψες όσα φοβήθηκες, για όσα ντράπηκες, εγώ τα αγάπησα. Γιατί αγάπησα την ευάλωτη, αθέατη πλευρά σου. Αγάπησα το φοβισμένο αγόρι, όχι τον ατρόμητο άντρα που έδειχνες σε όλους.

Αγάπησα την κρυμμένη τρυφερότητα της ψυχής σου, όχι το χοντρόπετσο, σκληρό άντρα που παριστάνεις ότι είσαι γιατί στο επιβάλουν οι φόβοι και οι άμυνες σου.

Τη στιγμή που νόμιζες ότι είσαι δειλός και αποτυχημένος, εγώ προσκυνούσα το μεγαλείο της αγνής και θαρραλέας ψυχής σου.

Τη στιγμή που νόμιζες ότι δεν σε βλέπει κανένας στον κόσμο καί ότι σε έχει καταπιεί το σκοτάδι.. εγώ ερωτευόμουν την λάμψη σου, έβλεπα το απλόχερο φώς που έφεγγε απο την αστήρευτη και γενναιόδωρη, ξεχωριστή, παιδική ύπαρξη σου.

Ακόμη και μέσα στα βαθύτερα, βρωμόνερα του πιο σκοτεινού βυθού, εσύ αγάπη μου, λαμποκοπούσες, ήσουν ήλιος. Ήσουν πηγή φωτός. Ήσουν φάρος που με υπνώτιζε και πιστά ακολουθούσα.

Ναι, αγάπη μου, σε ακολουθούσα σε όλες τις αιματοβαμμένες μάχες που έδινες και ας μη με έβλεπες.

Σε άγγιζα και ας μην το ένιωθες. Σε χάιδευα και ας σε τσάκιζε η μοναξιά σου.

Ναι, αγάπη μου ήμουν πάντα εκεί δίπλα σου. Πιστή πάντα σε εσένα. Εκεί. Δίπλα σου. Παρέα με τόν αυτοεξόριστο εαυτό σου. Όσο και αν ένιωθες ότι είχες χαθεί, εγώ είχα βρεί τα κρυφά μονοπάτια που με οδηγούσαν στο επίκεντρο τής φοβισμένης καρδιάς σου.

Ναι, αγάπη μου, ήμουν εκεί. Πάντα εκεί. Γιατί σε αγάπησα πρίν σε αγγίξω. Γιατί σε φίλησα πρίν σε δω. Γιατί ήσουν πάντα μέσα μου. Γιατί ζούσαμε μαζί, στην ηλιόλουστη χώρα τών ονείρων μου.

Ναι, αγάπη μου, σε αγάπησα πριν σε βρω. Σε είδα πρίν σε κοιτάξω. Γιατί, οι παιδικές ψυχές μας γύρευαν η μία την άλλη πολλά χρόνια πρίν γνωριστούμε.

Ναι, αγάπη μου, εδώ ήμουν. Πάντα. Δίπλα σου, μέσα σου,γύρω σου. Εδώ ήμουν. Είμαι και θα είμαι. Πάντα εκεί. Μόνο εδώ. Μέσα σου και ας μη με βλέπεις. Πάντα εδώ. Εδώ. Είσαι ριζωμένος στα τρίσβαθα τής ύπαρξής μου. Εδώ. Πάντα εδώ. Σε περιμένω.