Εκείνοι οι έρωτες που έμειναν μονόπλευροι

Εκείνοι οι έρωτες που έμειναν μονόπλευροι

Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι πέφτουμε στη παγίδα του μονόπλευρου έρωτα.

Πώς το βιώνει και πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας είναι ένα πολύ μοναδικό κομμάτι που ποτέ δεν θα μπορέσει να εξηγηθεί με λόγια και να καταλάβει ο άλλος πώς πραγματικά νιώθουμε.

Είναι δύσκολο και κατά πώς το βιώνεις εσύ ο ίδιος να αγαπάς χωρίς να σε αγαπούν.

Είναι όσο σκληρό ακούγεται και λίγο παραπάνω...

Να πονάς, να γελάς, να χαίρεσαι, να νιώθεις μόνο εσύ.

Και το ταίρι που 'χεις επιλέξει να αγαπήσεις να σε αντιμετωπίζει όπως κάθε άλλο. 

Στο τέλος κιόλας είναι εκείνοι οι άντρες που κουράστηκαν, τους κούρασες, ήσουν πολύ συναισθηματική γι’ αυτούς. 

Θέλουν κάποια να μην είναι από πάνω τους, να μην νιώθουν τόσα

Λες και συ, εγώ, αυτή, εκείνη το ελέγξαμε και είπαμε ποιος είναι ο πιο ανίκανος, ο πιο ανάξιος να έχει τόση απλόχερη αγάπη; Αυτός. Και τον διαλέξαμε.

Αυτό που θέλω πραγματικά να δω σε εκείνα τ’ αγόρια είναι το πώς θα αναζητούν τη τόση αγάπη και την τόση αφοσίωση που είχαν αλλά ποτέ δεν εκτίμησαν. Αν δεν πιστεύεις στο κάρμα, ξεκίνα να πιστεύεις και θα δεις, θα σε ανταμείψει, αργά ή γρήγορα ειλικρινά δεν έχει καμία σημασία. Όλα όσα ένιωσες μετά την προδοσία θα τα νιώσει και κείνος. Ίσως και λίγο παραπάνω απ’ όσο εσύ. 

Το μεγαλύτερο πλήγμα γι' αυτόν θα’ ναι το χαστούκι της ζωής του. Θα καταλάβει την αξία σου αλλά θα’ ναι ήδη πολύ αργά, γιατί εσύ θα’ σαι σε άλλο λιμάνι, σε άλλη αγκαλιά που θα εκτιμά την κάθε σου κίνηση ακόμη και το κάθε σου λάθος που θα βλέπει ότι προσπαθείς να το αλλάξεις. Για εκείνον, για εσένα, για σας.

Έχε πίστη μέσα σου.