Ξεκινάς με την λέξη αφορμή, όμως δεν βλέπεις τι κρύβει.
Αυτή, σαν καλή λεξούλα, ύπουλα σε υπονομεύει και σταθερά και υπομονετικά θρέφει την ορμή μέσα της!
Ακουμπάς όλες τις προθέσεις, επιλογές, αξιώσεις, αναφορές σου, πάνω της και έχεις την απαίτηση να τις αντέξει μια τόση δα λέξη με τρεις συλλαβές; Σε κάθε μία που της προσθέτεις, να ξέρεις αυτή λυγίζει και η ώρα που θα σπάσει σαν κλαράκι ξερό, δεν είναι πολύ μακριά. Σαν τρία μικρά πατήματα, της οποίας γάτας. Αθόρυβα μα αποτελεσματικά!
Η αλήθεια είναι σαν να σου κάνει τεστ και σε βαθμολογεί με αρνητικό πρόσημο πάντα. Είναι μην πάρει φόρα η ορμή και τότε ξέχνα το "αφ", που την κρατά με νύχια και δόντια.
Είναι που καμιά φορά οι λέξεις κλειδιά, είναι λέξεις ασφαλείας. Σε παρακολουθούν, βλέπουν με ποιες τις συνδυάζεις. Είναι πονηρές οι έννοιες, παμπόνηρες οι λέξεις που τις κεντούν γύρω γύρω, μα το πιο επικίνδυνο είναι ότι αλλιώς το καταλαβαίνω εγώ και αλλιώς εσύ...
Με αφορμή, την αφορμή!
