Ας πάψουμε να είμαστε ο λαός του «μη μιλάς»!

Είμαστε ο λαός του «μη μιλάς»

Από την στιγμή που γεννιόμαστε, μας επιβάλλουν και μας μαθαίνουν, η κοινωνία και τα σάπια στερεότυπα, να μη μιλάμε. Είμαστε ο λαός του «μη μιλάς».

Παρόλο που είμαστε δυνατός λαός που αντιστέκεται και υπερασπίζεται τη δικαιοσύνη και την ελευθερία του, με το πέρασμα του χρόνου το ξεχάσαμε και γίναμε, συνειδητά και υποσυνείδητα, οπαδοί του «μη μιλάς».

Μη μιλάς.
Μη φωνάζεις. Τα καλά κορίτσια δεν θα φωνάζουν.
Μη βρίζεις. Οι γυναίκες πρέπει να είναι γλυκιές.
Μη μιλάς. Μην κλαις ρε! Οι άντρες δεν κλαίνε. Τι είσαι; Γυναικούλα; Τι είσαι ρε, καμιά αδερφή;
Μη μιλάς, θα βρεις τον μπελά σου.
Μη μιλάς. Δεν θα σε συμπαθεί κάνεις.
Μη μιλάς. Δεν είναι δικιά σου δουλειά.
Μη μιλάς. Δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη.
Μη μιλάς. Συμβαίνουν και αυτά.
Μη μιλάς. Εσύ να είσαι καλό παιδί. Να ακούς την δασκάλα σου. Να είσαι αγαπημένος με τους συμμαθητές σου. Είσαι μικρός ακόμη. Δεν πειράζει.
Μη μιλάς. Θα μείνεις χωρίς δουλειά.
Μη μιλάς. Κάνε και τα στραβά μάτια, όλοι το κάναμε. Να τα έχεις καλά με το αφεντικό σου. Και τι έγινε που σε στρίμωξε και σε χούφτωσε; Μην είσαι χαζή, θα πάρεις προαγωγή.
Μη μιλάς. Τι πάει να πει ότι σου χρωστάει τρεις μισθούς; Είσαι τρελός; Ουρά κάνουν άλλοι για τη δουλειά σου.
Μη μιλάς. Και τι έγινε που σου μίλησε άσχημα; Συμβαίνουν αυτά στις δουλειές.
Μη μιλάς. Έτσι είναι οι άντρες. Θα σου πουν και μια κουβέντα παραπάνω.
Μη μιλάς. Εντάξει δεν σε σκότωσε. Ένα χαστούκι σου έδωσε, μην κάνεις έτσι. Θα διαλύσεις τον γάμο σου για ένα χαστούκι; Τα παιδιά σου δεν τα σκέφτεσαι;
Μη μιλάς. Ποιος θα σε πάρει με δύο παιδιά χωρισμένη;
Μη μιλάς. Και εσύ πού πήγαινες τέτοια ώρα ντυμένη έτσι; Με τα β@ζιά και τον κ@λο έξω, τι να έκανε και αυτός; Άντρας είναι. Κ@ύλωσε.
Μη μιλάς. Τα ήθελες κι εσύ. Να μην πήγαινες μαζί του. Ας πρόσεχες.
Μη μιλάς. Θα το μάθει όλο το χωριό και θα γίνεις ρεζίλι. Θα γίνουμε βούκινο. Αφού πήγες μόνη σου βόλτα μαζί του, ποιος θα πιστέψει ότι σε βίασε;
Μη μιλάς. Θα τα βάλεις με τους μπάτσους; Αφού το ξέρεις ότι στις διαδηλώσεις πέφτει ξύλο. Ας μην πήγαινες.
Μη μιλάς. Τι ηθικές αξίες, ιδεολογίες και βλακείες μου λες; Όλοι βάζουν βύσμα. Ξέρω ένα βουλευτή που θα σε βολέψει. Ψήφισέ τον, μην είσαι μ@λάκας.
Μη μιλάς.
Ξανά… και ξανά… και ξανά…μη μιλάς.

Και ξαφνικά, μετά από δεκαετίες εθνικού βουλώματος, κουκουλώματος και καταπίεσης ξημέρωσε η εποχή τού «μίλα». Επιτέλους ήρθε η ώρα του «μίλα». Επιτέλους έγινε η αρχή και μπορούμε να μιλήσουμε για όλα αυτά που δεν ξεστομίζαμε , και σάπιζαν μέσα μας για ολόκληρες δεκαετίες.

Μίλα. Τώρα είναι η στιγμή.

Μίλα. Ή τώρα ή ποτέ.
Μίλα. Γύρνα την πλάτη στο σκάσε που μας επέβαλαν μια ολόκληρη ζωή. Η αρχή έγινε. Η κλειδαμπαρωμένη πόρτα τού «μη μιλάς», άνοιξε. Ας είσαι ο επόμενος που θα μιλήσει.
Τώρα.
Τώρα είναι η ευκαιρία να πεις αυτά που κράταγες μέσα σου θαμμένα.
Μίλα. Μίλα για το καλύτερο και αξιοκρατικότερο μέλλον των παιδιών μας. Έχουμε επιτέλους το δικαίωμα να ονειρευόμαστε μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία και χώρα. Μίλα σε όποιον χώρο και αν βρίσκεσαι. Η λέρα υπάρχει παντού, σε όλους τους εργασιακούς τομείς. Είναι ουτοπικό, το ξέρω, ότι μπορούν όλα να αλλάξουν. Όμως πρέπει να γίνει η αρχή. Κάποιος πρέπει να την κάνει. Πάρε παράδειγμα, πάρε σαν πολεμοφόδιο αυτό που έγινε στον χώρο του αθλητισμού από την Μπεκατώρου. Πάρε παράδειγμα από τις γυναίκες που επιτέλους μίλησαν για τη σαπίλα που υπάρχει, στον χώρο του θεάτρου.

Γίνε ο επόμενος, η επόμενη, που θα μιλήσει.
Αυτό είναι το όνειρο. Να έρθει επιτέλους η κάθαρση για όσους υπομένουν τους βασανιστές τους και τους τραμπούκους των ζωών τους. Να αποκαλυφθούν όλα τα καθάρματα που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους. Αυτή είναι η ελπίδα μας.
Να ξεβρωμίσει ο τόπος από τα καθάρματα που κάνουν κουμάντο στον κάθε χώρο και ξεφτιλίζουν. Αυτό είναι το όνειρο. Να γίνει η αρχή. Να γίνει το βήμα σε αυτό που μέχρι χθες το θεωρούσαμε αδύνατο.

Μια είναι η ευχή. Να μιλήσουμε. Να σπάσουμε την σιωπή μας για το τι συμβαίνει στον χώρο, της πολιτικής, της δικαιοσύνης, της δημοσιογραφίας, των πανεπιστημίων, στον ιατρικό χώρο, παντού. Κάνε την αρχή εσύ που τόσα χρόνια αργοπεθαίνεις μέσα στη σιωπή σου.
Αυτές τις μέρες γράφεται ιστορία.
Μην τους βολεύεις, μην τους προστατεύεις μέσα από τη σιωπή σου.
Μίλα πριν σιχαθείς την ίδια σου την ύπαρξη. Πες το προσωπικό σου «όχι» σήμερα. Όποιο κι αν είναι αυτό. Όσο μικρό κι αν είναι.

Ζούμε την αποκαθήλωση της διαφθοράς. Αν δεν το κάνουμε τώρα δεν θα γίνει ποτέ. Ας ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Ας βροντοφωνάξουμε, τα αργοπορημένα «όχι» μας για ό,τι μας καταδυναστεύει. Ας κοιτάξουμε επιτέλους περήφανα τους εαυτούς μας στον καθρέφτη. Κι όπως έχει πει ο Γιάννης Ρίτσος: «Μην τους φοβάσαι, στον φόβο σου ποντάρουν».
 Κάνε το βήμα. Κάνε την αρχή σήμερα. Γράψε την δικιά σου ιστορία σήμερα.
Επίλεξε ΕΣΥ το τέλος της ιστορίας σου, όχι οι άλλοι. Μίλα!

 

Αφιερωμένο στη Σοφία, στη Ζέτα, στην Ευδοκία, στην Τζένη, στην Αγγελική, στην Πηνελόπη, στην Άννα Μαρία, στην Λένα, που μίλησαν και μας άνοιξαν την πόρτα της αλήθειας μας.