Εν όψει της τιμητικής των γυναικών, αποφάσισα να γράψω για τη γυναίκα που τόλμησε και ξεπέρασε το υποτιμητικό "γυναίκα πράμα" και διεκδίκησε στην αρένα όλα όσα της αξίζουν, αποδεικνύοντας πως μόνο αδύνατο φύλο δεν είναι!
Για τη γυναίκα που μέσα από προσωπικές μάχες μπορεί και ισορροπεί το ίδιο καλά στις ψηλοτάκουνες γόβες της και στα σανδάλια της...
Για τη γυναίκα που τολμά να φύγει από όπου δεν την εκτιμούν και μόνη της παλεύει και τα καταφέρνει!
Για τη γυναίκα που σέβεται και στηρίζει τις επιλογές της μέχρι τελικής πτώσεως...
Για τη γυναίκα που είναι βράχος, στήριγμα, αγκαλιά κι όταν θέλει όλα τα μπορεί!
Για αυτήν που ακόμη κι αν χάνει κομμάτι της θηλυκότητάς της από τον καρκίνο, στέκεται απέναντί του ηρωίδα και νιώθει πιο δυνατή από ποτέ...
Για τη γυναίκα που δε διστάζει να ερωτευτεί και να τσαλακωθεί μπρος στα συναισθήματά της κι ας ξέρει ότι μπορεί να πληγωθεί...
Για τη γυναίκα που κι αν μάχεται σαν αγρίμι στη μάχη της ζωής ν' αποδείξει την αξία της, γίνεται γατούλα στην αγκαλιά του άντρα π' αγαπά κι αφήνεται...
Για τη γυναίκα που κι αν παλεύει με τους δαίμονές της το βράδυ, το επόμενο πρωί σκουπίζει τα μάτια, φορά το χαμόγελό της κι αγέρωχη προχωρά σαν να μην ήταν αυτή που πνίγηκε στα δάκρυα...
Για τη γυναίκα που αποφασίζει να κάνει τις στιγμές αδυναμίας της, δύναμή της και από τις στάχτες της να ξαναγεννηθεί!
Για τη γυναίκα που τα φουστάνια της κρύβουν τόνους μπέσα και τσαμπουκά, ικανά να κάνουν πολλούς άντρες να ντρέπονται!
Γι' αυτήν που τα ανεκπλήρωτα όνειρά της δε στάθηκαν ικανά να την κάνουν να πάψει να ονειρεύεται και να ελπίζει...
Για τη γυναίκα που δεν άφησε τα ανεκπλήρωτά της να γίνουν απωθημένα και θηλιά να την πνίξουν...
Για τη γυναίκα που αρνείται πεισματικά να διαθέσει το σώμα της σαν σκεύος ηδονής ή αναπαραγωγική μηχανή, γιατί ξέρει πως της αξίζει σεβασμός και να λατρευτεί για το μεγαλείο της φύσης της...
Για τη γυναίκα που με γενναιότητα τολμά να δώσει στην πυρά, αυτόν που σήκωσε χέρι πάνω της, αυτόν που κακοποίησε τη ψυχή της, αυτόν που τη βίασε, τη μείωσε, την πρόσβαλε, την ποδοπάτησε γιατί απλά ήταν γυναίκα και το ΄"όχι" της μπορεί και να σημαίνει "ναι", υψώνοντας το ανάστημά της και κραυγάζοντας πως το όχι της είναι ξεκάθαρο "όχι" και "πως δεν τα ήθελε αυτή" αλλά αυτός είναι άρρωστος σε μια κοινωνία που έμαθε να τον καλύπτει δίνοντάς του άλλοθι ...
Αυτή η γυναίκα γιορτάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή την ύπαρξή της που κάνει ομορφότερο τον κόσμο και πιο ουσιαστικό!
