Είναι κάτι παιχνιδιάρες πεταλούδες πανταχού παρούσες.
Επικοινωνιακές, ενθουσιώδεις και φλύαρες.
Παντός καιρού, παντός σκοπού.
Όπως οι πεταλούδες πετάνε από λουλούδι σε λουλούδι, έτσι και οι άνθρωποι-πεταλούδες αρέσκονται να δίνουν το παρόν τους συστηματικά στους τοίχους και τα κατώφλια φίλων, περαστικών και γνωστών-αγνώστων.
Η κοινωνική τους υπόσταση και η υπαρξιακή τους θεώρηση έχουν ανάγκη από τους άλλους για να τραφούν και να ενισχυθούν.
Διατηρούν ένα μοτίβο επικοινωνιακής συναλλαγής με πολλούς ανθρώπους, δημιουργώντας την αίσθηση μιας ανυπόστατης οικειότητας. Βλέπεις, τα λόγια τους ενέχουν μια συναισθηματική υπερβολή, η οποία δεν πατάει στέρεα πάνω στις κοινές μνήμες μιας φιλίας.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα δεις από κάτω την υπογραφή τους. Πάντα έχουν κάτι να πουν, πάντα έχουν κάτι να σχολιάσουν. Κάτι ανούσιο, κάτι υπερβολικό, κάτι ουσιαστικό, κάτι τέλος πάντων…
Η συμπεριφορά τους καταλήγει να γίνεται προβλέψιμη, ενίοτε κουραστική, ενδεχομένως και αναξιόπιστη.
Δεν είναι δεδομένο πως θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου και ίσως να μην είναι καν αυτή η πρόθεσή τους.
Είναι σίγουρα ευχάριστοι και έχουν τον τρόπο να σε κολακέψουν, να σε κάνουν να νιώσεις σημαντικός, αλλά μόνο σε ένα επιφανειακό επίπεδο. Τόσο όσο να συντηρηθεί η δική τους κοινωνική εικόνα.
Έχουν ανάγκη από την προσοχή και την επιβεβαίωση και δεν το βλέπουν με καλό μάτι όταν τους αγνοείς. Χωρίς ενδοιασμό και πολύ σκέψη, αφαιρούν το δικό σου «λουλούδι» από τη λίστα των επιλογών τους.
Τα πεταλουδίσματά τους είναι θέμα χαρακτήρα και στάσης ζωής.
Κάποιοι επιλέγουν να ζουζουνίζουν χαριτωμένα μαζί τους και κάποιοι άλλοι όχι.
Κάποιοι κολακεύονται από την προσοχή τους και κάποιοι μένουν αδιάφοροι.
Οι κοινωνικές πεταλούδες είναι αναμφισβήτητα φαινομενικά αισιόδοξοι και χαρούμενοι άνθρωποι και αυτός είναι ένας λόγος που τους κάνει αγαπητούς.
Η αλήθεια τους και η δική τους ουσία όμως κρύβεται κάτω από τα πολύχρωμα φτερά και πίσω από τα ζωηρά πετάγματά τους.
Γιατί, όπως μάς λέει ο Μικρός Πρίγκιπας, την ουσία τη βλέπεις με την καρδιά και όχι με τα μάτια. Άρα ό,τι πεταλουδίζει χαριτωμένα δεν είναι πάντα χρυσός…
