Άγιε Βασίλη μου φέτος - όπως κάθε χρόνο - θα σου ζητήσω το ίδιο δώρο...
Ευτυχία!!
Τώρα θα μου πεις να σου αναλύσω τι είναι ευτυχία για εμένα...
Ευτυχία είναι η αγάπη! Είναι δυο χέρια που σε κρατούν ευλαβικά για να μη σε αγγίζει η κακία του υπόλοιπου κόσμου. Δύο μάτια που μόνο εσένα κοιτούν και δεν βλέπουν κανέναν άλλον.. Δεν βλέπουν, το μίσος, τις δολοπλοκίες και κάθε είδους ξένη εισβολή. Μια ψυχή καθαρή που θα ακουμπά δίπλα στην δική μου και θα την ζεσταίνει. Μια ψυχή που το παρόν και το μέλλον θα θέλει να τα κάνει δικά του, για πάντα.
Ένας άνθρωπος που οτιδήποτε με ενοχλεί θα τρέχω να τον βρω, να με παρηγορήσει. Ευτυχία, Άγιε μου Βασίλη, θα είναι το χαμόγελο που θα ζωγραφιστεί στο πρόσωπό μου δίχως ημερομηνία λήξης.
Η αγάπη που θα σφηνωθεί μέσα στην καρδιά μου και θα την νιώσω μέχρι το κόκαλο. Το στόμα που μόνο αλήθειες θα μου λέει. Το καταφύγιο που θα σχηματίσουν τα χέρια του.
Αλλά σε παρακαλώ, εάν δεν ζητάω πολλά, το ίδιο δώρο θέλω να το δώσεις σε όλο τον κόσμο για να καταλάβουν όλοι πως μόνο αυτό έχει σημασία στη ζωή.
Να καταλάβουν όλοι, πως το κακό δεν ευδοκιμεί, δεν ανασταίνει... Να καταλάβουν πως ο εγωισμός και η ματαιοδοξία δεν δίνουν, μονάχα στερούν... Να αγαπήσουν και να αγαπηθούν όλοι με δύναμη ψυχής.
Άγιε μου Βασίλη, φέτος, μη δώσεις υλικά αγαθά, δώσε ουσιαστικά αγαθά και ίσως ο κόσμος ξαναγεννηθεί από την αρχή..
