Εκείνοι οι άνθρωποι που σε έμαθαν να αγαπάς και να αγαπιέσαι

Εκείνοι οι άνθρωποι που σε έμαθαν να αγαπάς και να αγαπιέσαι (pixabay)

Όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο... Η έκφραση του αγαπώ και μισώ ακριβώς το ίδιο. Είναι παρήγορο να σκεφτόμαστε έτσι αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Δυστυχώς, δεν μαθαίνουμε ποτέ ποιοι είναι οι λόγοι που μας συμβαίνει ό,τι μας συμβαίνει.

Σκέφτομαι τους ανθρώπους εκείνους που έρχονται στη ζωή μας για να μας στιγματίσουν. Ένα παιδί, ένας φίλος, ένας τρελός έρωτας, μια μεγάλη αγάπη. Άνθρωποι που αφήνουν μέσα μας το στίγμα τους, γράφουν στις ψυχές μας με μελάνι ανεξίτηλο. Μας μαθαίνουν πώς είναι να αγαπάς, να γελάς, να προσφέρεις, να νιώθεις Άνθρωπος γεμάτος… Και ξέρετε δεν είναι πάντα εκείνοι που μένουν. Κάποιες φορές πρέπει να έρθουν για να φύγουν… για ποιο λόγο; Δε θα είμαι ποτέ σίγουρη για την απάντηση. Για κάποιον λόγο, αλλά ακόμα κι αυτός ο αποχωρισμός, αυτός ο μικρός θάνατος είναι ασήμαντος μπροστά σ αυτά που μας χάρισαν και που μας έκαναν να νιώσουμε.

Είναι άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας για κάποιο λόγο, που κάποια ανεξήγητη δύναμη τους έφερε κοντά μας. Άνθρωποι που έδωσες ή τουλάχιστον ήθελες να δώσεις όλο σου το είναι για να είναι ευτυχισμένοι, γιατί μόνο έτσι θα ήσουν κι εσύ ευτυχισμένος. Άνθρωποι που γελάς για να γελάνε κι ας θες να κλαις, που ενώ πονάς, χαμογελάς για να μη στεναχωρηθούν. Άνθρωποι με πάθη, πληγωμένοι, που φοβούνται κι όμως εσένα σε γεμίζουν! Άνθρωποι που όταν σε αγγίζουν, μια μικρή γιορτή αρχίζει κι όλα φαίνονται απλά κ ας μην είναι…

Κι είναι και αυτά τα βλέμματα… αχ! αυτά τα βλέμματα! Μάτια που δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Μάτια που τα βλέπεις παντού μπροστά σου, που τα ψάχνεις παντού. Μάτια που είναι αγάπη κι αγκάθι μαζί, που είναι λάθος και σωστό...

Είναι λοιπόν, φίλοι μου, κάποιοι άνθρωποι που θα είστε τυχεροί αν συναντήσετε έστω μια φορά στη ζωή σας ... Κάποιοι δυστυχώς δεν ήταν τόσο τυχεροί για να τους έχουν ήδη συναντήσει. Άνθρωποι που θα σε πληγώνουν μια ζωή με την απουσία τους και θα σε κάνουν να πετάς με το γέλιο τους, με το χάδι τους. Άνθρωποι που δε θα ξεχάσουμε ποτέ, γιατί μας έμαθαν να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε.

Μη φοβάστε να είστε εκείνοι οι άνθρωποι που θα γράψετε στη ζωή κάποιου και κυρίως μη φοβάστε να βάλετε στη ζωή σας τέτοιους ανθρώπους! Τι κι αν πονέσετε; Αξίζει χίλιες φορές! Τουλάχιστον θα ξέρετε ότι είστε ζωντανοί. Θα έχετε ζήσει κάτι σπουδαίο! Μια ιστορία με βαθιά αισθήματα, με πόνο στην ψυχή και αγάπη κι έρωτα και πάθος, μια ιστορία που θα σας συντροφεύει μια ζωή όταν τα βραδιά δε σας παίρνει ο ύπνος κι όταν οι νύχτες δε περνούν. Και να σκέφτεστε συνέχεια πόσο μα πόσο τυχεροί είστε που μπορέσατε και το ζήσατε κι ας σας γέμισε δάκρια… Εξάλλου όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Σωστά;