Τι δεν πρόσεξες .. ;
Τι δεν άκουσες .. ;
Ντυνόμουν έρωτας και σε επισκεπτόμουν.
Το κλάμα μου σε τρυπούσε αλλά δεν πονούσες.
Φοβόσουν τις αμαρτίες, όμως αυτές μας ονόμασαν ανθρώπους.
Η γύμνια μου έσταζε λύπη.
Το τραγούδι μου δεν άγγιζε ποτέ κανέναν.
Τόσο σιωπηλά τραγουδώ ;
Στέλνω την ψυχή μου να σε τελειώσει,
μα ο δικός μου θάνατος έχει ήδη προηγηθεί.
Κοίταξέ με για τελευταία φορά, τόσος θάνατος. αξίζει τον κόπο;
Λόγια άκουσες πολλά, το πένθος όμως το μύρισες;
Πόρνη ζωή ..παντού δίνεσαι, μα αν δεν πληρωθείς..φεύγεις !
Όλοι είμαστε εραστές του θανάτου μας ..μέχρι να κοιμηθούμε μαζί του.