Η δική μου μαμά είναι η καλύτερη!

Η δική μου μαμά είναι η καλύτερη! (pixabay)

Μια λέξη κυριαρχεί στα χείλη σου…κάθε μέρα, όλη μέρα, στη χαρά σου στη λύπη σου, στα νεύρα σου. Τη διανθίζεις με τα αισθήματα που νιώθεις εκείνη τη στιγμή… Α ρε μάνα, λες, και χτυπάς με την παλάμη το κεφάλι σου.

Γαμώτο,ποιος θα την ακούει τη μάνα τώρα, με απελπισία.
Στη μάνα μου ορκίζομαι, όρκος βαρύς.
Αυτή η μάνα φταίει, στραβή καλημέρα μου είπε.

Όταν δεν κοιτάς τα ζώδια, φταίει η μάνα. Τι θαρρείς πως είμαι η μάνα σου, σημάδι πως δεν θέλεις φουλ 24ωρη εργασία, και τσάκιση στη πένα .

Αυτή η μάνα μου που πήγε και το ξετρύπωσε, χαμένο το είχες απο χρόνια. Αλλά μην θεωρήσεις τίποτα χαμένο αν η μάνα δεν βάλει το χεράκι της. Μετά ψάχνεις και ψάχνεσαι.Παραμιλάς μέσα στην ημέρα. Δεν θα γίνω σαν και εκείνη,.δεν είμαι εγω για τέτοια! Ποτέ δεν το εξηγείς, τα τέτοια, αλλά ξέρεις πως αυτό σημαίνει τα πάντα.

Είναι και αυτή η ανάγκη που συχνά πυκνά έρχεται απροσκάλεστη. Να νιώσεις παιδί ξανά, να χουζουρέψεις στο καναπέ του σπιτιού της, και ώσπου να κλείσεις για λίγο τα μάτια, θα υπάρχει δίπλα σου ένας γεμάτος δίσκος με του Θεού τα καλά.

Εκείνη με το καλύτερο χαμόγελο φορεμένο στο πρόσωπο της θα περιμένει να ξυπνήσεις. Εννοείται πως κανέναν δεν θα αφήσει να σε ενοχλήσει, εκτός απ’ την ίδια φυσικά.

Τριγυρίζει μέσα στο σπίτι λες και χορεύει. Πας να κάνεις οτιδήποτε, και σου φωνάζει πως να το κάνεις, παρόλο που είναι σε άλλο δωμάτιο, με κλειστή τη πόρτα. Σε προλαβαίνει παντού, ξέρει τα πάντα και κάποιες φορές, αν όχι όλες, (φτου) είναι σωστή.

Αυτό το χάδι αυτή η αγκαλιά, αυτά το φιλί στο μέτωπο…όσο και γίγαντας να είσαι….σε ζαρώνει βρε παιδί μου, σε κάνει να λιώνεις. Αν κάποιος την έκανε ανέκδοτο είσαστε όλοι εσείς,,,,που με την παρέα σας λέτε ξεκαρδιστικά επεισόδια.

Ο ένας ξεπερνάει τον άλλον. Λες και η μαμά του κάθε ενός είναι η καλύτερη. Μα σαφώς και είναι….αδιαπραγμάτευτη δήλωση. Οπότε η δική μου η μαμά ήταν η καλύτερη….και των παιδιών μου επίσης. Μη ψάχνεστε, καιρός να της το πείτε.
Όσοι είστε απ’ τους υπερ-τυχερούς και την έχετε ακόμα!!!