« Η μαμά μαγειρεύει στην κουζίνα…σπανάκι, τρία αυγά, δύο κουταλιές λάδι, έξι κουταλιές ζάχαρη, μονολογεί.
Έχει όλα τα υλικά στο τραπέζι και δίπλα η μικρή της κόρη ζωγραφίζει.
Το μάτι της πέφτει στην ετικέτα που έχει πάνω το ελαιόλαδο.
-Μαμά;
-Ναι αγάπη μου; της απαντά.
-Τι σημαίνει παρθένος;
Η μαμά έντρομη γυρίζει προς το μέρος της μικρής και με αμηχανία την ξαναρωτά…
-Τι είπες αγάπη μου;
-Τι σημαίνει παρθένος; επαναλαμβάνει η μικρή.
Η μαμά αγχωμένη, στροφάροντας σχετικά με την απάντηση που θα της δώσει, πιάνει την λεκάνη και ρίχνοντας μέσα τα υλικά λέει…
…Τα κορίτσια και τα αγόρια, δηλαδή οι μεγάλοι, κομπιάζει λίγο και συνεχίζει
Τα κορμιά τους είναι διαφορετικά, αλλά είναι φτιαγμένα να ταιριάζουν μεταξύ τους. Σαν τα παζλ.
Η μικρή χαμογελά!
- Κατάλαβα λέει, σαν τα παζλ που μου φτιάχνει ο παππούς!
-Ναι απαντά η μαμά αφηρημένη.
-Δηλαδή όχι, όχι μωρό μου καμιά σχέση.
Όταν μια μαμά και ένας μπαμπάς αγαπιούνται πολύ, μερικές φορές θέλουν να το δείχνουν ο ένας στον άλλον.
-Ο μπαμπάς κάνει δώρο στη μαμά; Ρωτάει η μικρή
-Περίπου, της απαντάει
-Τι είδους δώρο, παπούτσια; επιμένει η μικρή
-Ας πούμε, λέει η μαμά, πως ο μπαμπάς έχει ένα ιδιαίτερο μέρος, το ίδιο και η μαμά, όταν λοιπόν θέλουν να κάνουν ένα μωρό, τότε ο μπαμπάς παίρνει αυτό το ιδιαίτερο μέρος του και το βάζει στο ιδιαίτερο μέρος της μαμάς
-Α κατάλαβα της λέει. Σαν τότε που πήγαμε βόλτα σε εκείνο το μέρος…
- Όχι γλυκιά μου, της απαντά πάλι
-Μήπως στο κατάστημα με τα παπούτσια;;
-Όχι, όχι, λέει η μαμά
Είναι ένα ιδιαίτερο μέρος στο σώμα μας, πάνω στο σώμα του μπαμπά και στο σώμα της μαμάς
Αυτό κάνει την μαμά να νοιώθει πολύ όμορφα και τον μπαμπά χαρούμενο, απαντά με έξαψη, ανακατεύοντας ζωηρά…και τελικά μετά από λίγο συνήθως αρκετά γρήγορα ο μπαμπάς είναι τόσο πολύ χαρούμενος που γίνεται μια έκρηξη και τότε όλοι οι σπόροι του μπαμπά πετάγονται και… ουφ, ξεφυσώντας συνεχίζει, αυτό λέγεται έρωτας!
Σκουπίζει τον ιδρώτα της, γυρίζει προς την κουζίνα και περιχαρής με τον εαυτό της που κατάφερε να περιγράψει στην μικρή κάτι τέτοιο, αναστέναξε με ανακούφιση
Η μικρή ξαναδιαβάζει την ετικέτα από το ελαιόλαδο…
-Τότε τι σημαίνει το έξτρα παρθένο;;;
Και μετά από την διασκεδαστική αυτή ιστορία, έλα να σου πω και εγώ τι σημαίνει για μένα ένας Παρθένος. Ένας έξτρα Παρθένος…
Σημαίνει ένα συνεσταλμένο πλάσμα, με χαρίσματα και ταλέντα.
Που χαίρεται να προσφέρει και να νοιώθει χρήσιμο.
Έτσι ανθίζει το Παρθενάκι μου και βρίσκει το νόημά του.
Από καρδιάς όχι τυπικά, να’ χαμέ να λέγαμε…
Ένα πλάσμα διορατικό, που καταλαβαίνει τα πάντα. Μια αντίληψη υψηλών προδιαγραφών.
Μη μου την υποτιμήσετε ποτέ.
Τα αισθήματά του είναι αγνά, γι΄αυτό και τα κρύβει. Θα τα δείξει όπου αυτός κρίνει πως πρέπει να τα δουν και ποιοι.
Από φόβο κλειδώνει την τρυφερή του πλευρά, για να την προστατέψει.
Εγώ όμως που την έχω ξεκλειδώσει, την έχω δει και είναι αστείρευτη.
Το να τον βγάλεις από τον ρυθμό του τον αποσυντονίζει. Μέσα σε αυτόν νοιώθει ασφαλής.
Έχει ισχυρή εσωτερική δύναμη, θέληση και πίστη, είναι τα δυνατά του σημεία.
Δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Ο Παρθένος μου δε βουλιάζει ποτέ στα ρηχά.
Η παραγωγικότητά του, η ευσυνειδησία, το έργο, είναι επίσης χαρακτηριστικά του.
Λεπτομερής και διακριτικός, δεν θα σε φέρει σε δύσκολη θέση ποτέ.
Δεν μπορεί την τεμπελιά και την αργοπορία.
Είναι διστακτικός, σε ένα βαθμό που αυτό, του στερεί την πυγμή και την αυτοπεποίθηση.
Εκ φύσεως ανήσυχος, σεμνός και ταπεινός.
Απόμακρος.
Αν το νιώσει σκόπιμο, θα μοιραστεί τα συναισθήματά του.
Η σχέση του με τον έρωτα επίσης υψηλών προδιαγραφών, ο πήχης των προσδοκιών του δεν θα κατεβεί για άσκοπες και ανούσιες επαφές.
Εσωστρεφής, διστακτικός, ανασταλτικός, με έντονη αυτοανάλυση και αυτοκριτική.
Χαμηλοί τόνοι, με έλλειψη ισχυρού σθένους και μη ανάληψη δυναμικών αποφάσεων, μου τον φρενάρουν.
Έτσι κάποιές φορές μου χάνει τον φάρο της ζωής. Τότε τον πιάνουν συναισθήματα προσωπικού εγκλωβισμού, μεμψιμοιρία, αδιεξόδου και ανικανοποίητου
Νιώθει σαν ένα όχημα, ένα εκτελεστικό όργανο απέναντι στους κανόνες της ζωής.
Χάνει την πληρότητα και την ικανοποίηση. Με δυνατότητες, που ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει αχ μου τα κάνει λίγο δύσκολα και τον εαυτό του παγιδεύει…
Δεν αποφασίζει εύκολα για κάτι που αξίζει. Φοβάται την αποτυχία.
Επιζητά την μοναξιά.
Προσέχει τα λόγια του, γνωρίζοντας καλά τον αντίκτυπο και την δύναμη που έχει, η σωστή χρήση της γλώσσας.
Θέλει να ξέρει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.
Πολύπλευρη σκέψη, δεν θυμώνει και τόσο εύκολα, βέβαια κάποιες φορές μαζεύοντας άχρηστες πληροφορίες, χάνει το δάσος κοιτώντας το δέντρο.
Γκρινιάρης, παραπονιάρης, ζηλιάρης και κτητικός!
Το πλάσμα μου είναι ψυχαναγκαστικό μα και ευθύ…
Αυτός είναι ο δικός μου Παρθένος!
