Στο ewoman αγαπάμε τις παραδόσεις και μας αρέσει να διατηρούμε τα έθιμα. Σήμερα φτιάχνουμε τη κυρά Σαρακοστή με αλατοζύμη, όπως την έφτιαχναν παλιά!
«Την κυρά Σαρακοστή που’ ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν με αλεύρι και νερό…»
Η Κυρά Σαρακοστή είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Ελληνικής κοινωνίας που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Η κυρά Σαρακοστή ήταν ουσιαστικά ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο από ύφασμα, χαρτί ή ζυμάρι που κρεμούσαν στο τοίχο κι απεικονίζονταν σαν μια καλόγρια με στόμα ανύπαρκτο επειδή νηστεύει, χέρια σταυρωμένα επειδή προσεύχεται και με επτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά βδομάδες απ'τις Απόκριες μέχρι την Ανάσταση. Κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο που ακολουθούσε μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυρά-Σαρακοστή «έχανε» ένα πόδι. Το τελευταίο που κοβόταν το Μεγάλο Σάββατο, το τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και σε όποιον τύχαινε, του έφερνε καλοτυχία (κάτι σαν το φλουρί της Βασιλόπιτας)!
Την κυρα-Σαρακοστή τη φτιάχνουμε με πολύ αλάτι, για να μη χαλάσει μέχρι να περάσουν οι σαράντα εννέα μέρες της νηστείας!
Η όλη διαδικασία μοιάζει με παιχνίδι και αποτελεί μοναδική ευκαιρία παιδικής απασχόλησης. Βάλτε τα παιδιά στην κουζίνα, μοιραστείτε μαζί τους την εμπειρία να ζυμώσουν και να πλάσουν τη κυρά Σαρακοστή και δώστε τους την δυνατότητα να εκφραστούν δημιουργικά μεταλαμπαδεύοντας παράλληλα έθιμα και παραδόσεις.
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ
Υλικά:
2 κούπες αλεύρι
1 κούπα αλάτι
1 κούπα νερό.
Εκτέλεση:
Ζυμώνουμε το ζυμάρι τόσο όσο να μην κολλάει στα χέρια .Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο αλεύρι αν η ζύμη είναι μαλακή ή λίγο νερό αν είναι σφιχτή.
Βάζουμε στο τραπέζι μια λαδόκολλα κι ανοίγουμε το ζυμάρι με τον πλάστη και της δίνουμε σχήμα κόβοντας με ψαλίδι σύμφωνα με το πατρόν που έχουμε ετοιμάσει. Για να φτιάξουμε χρωματιστή αλατοζύμη προσθέτουμε λίγες σταγόνες τέμπερα. (ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ!!)
Τη ψήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία 70-100 °c, για να μην φουσκώσει και χάσει το σχήμα της.
Ευχαριστώ από καρδιάς τη φίλη Νίκη Κουκάκη, για την ιδέα, τη συνταγή και τις φωτογραφίες!
“Την κυρά Σαρακοστή που’ ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά…”
Κ α λ ή Σ α ρ α κ ο σ τ ή!
