Μαζευτείτε! Θα απαγγείλω!
Αγόρι μου όμορφο γλυκό, με σώμα αγαλματένιο
Για πες μου πώς γεννήθηκες τόσο μαλακισμένο;
Είσαι το τέλειο αρσενικό, με σπίθα ευφυΐας
Μα έχεις πάντα άριστα στα τεστ της μαλακίας.
Έχεις εμέ να στέκομαι, ωσάν την Πηνελόπη
Και συ πηγαίνεις και πηδ@ς σ’ ολάκερη Ευρώπη.
Δε βλέπεις τα ματάκια μου, σαν σε κοιτάνε λάμπω
Μα συ ποτέ δεν στέκεσαι, σαν καλαμιά στον κάμπο.
Μοιάζεις με αλογόμυγα, ζιν ζιν και γύρω γύρω
Μα γλώσσα βάτραχου άμα δεις, πετάς μακριά ως τη Σύρο.
Έρχεσαι σαν το διάολο και παίζεις το μυαλό μου,
μα εγώ είμαι η κόλαση, μην το ξεχνάς μωρό μου.
Σε θέλω, λιώνω, χάνομαι, σαν την Ιουλιέτα,
μη με πληγώνεις σ’ αγαπώ, θα φάω μια πανσέτα.
Σε θέλω στο κρεβάτι μου, στο σπίτι, στο ταξίδι
Στείλε τις άλλες γκόμενες και έλα εδώ βρε γίδι.
Θα σε φροντίζω μόνη μου, θα γίνω μια δουλάρα
Ξέχνα την άλλη τη χαζή, δεν έχει καν κωλ@ρα.
Σταμάτα πια να κρύβεσαι πίσω από το εγώ σου
Αφέσου μου και θαύμασε, ξανά τον οργασμό σου.
Στείλε μου ένα μήνυμα, έλα να πάμε βόλτα
Γίνε ξανά ο πετεινός, αμάν μην είσαι κότα.
Έχεις χαθεί αγάπη μου, στου εγωισμού τη δίνη
Έλα μαζί μου για να δεις, τι χρώμα έχει η Σελήνη.
Σταμάτα πια να με πονείς, θα φύγω δεν αντέχω
Ωσάν τον Βόγλη θα με δεις, στην αμμουδιά να τρέχω.
Θα βρω κανέναν σφίχτερμαν, καγκουροξεχασμένο
και θα του δίνω μύγδαλο, ανάλατο, λιωμένο.
Σε έκανα και αισθάνθηκες πως με 'χεις δεδομένη
Μην είσαι βλήμα αγάπη μου, ήμουν απλά πιωμένη.
Τελείωσα το ποίημά μου, απήγγειλα κι απόψε
Σε τούτη την παρτίδα μας, και μοίρασε και κόψε.
