Λέξεις.
Αυτές θέλω να βρω σήμερα.
Να μιλήσω για τις λέξεις.
Για γράμματα και προτάσεις που μπορούν να φτιαχτούν.
Λέξεις που μπορούν να χτίσουν και να γκρεμίσουν ζωές και διαδρομές ολόκληρες.
Θέλω να μιλήσω για λέξεις. Τις κατάλληλες από εκείνους τους προσωπικούς μας.
Εκείνες τις λέξεις που διψάμε για να ακούσουμε.
Εκείνες που μπορούν να μας διαπεράσουν.
Εκείνες που μπορούν να ζεστάνουν το μέσα μας σε κάτι παγωμένες νύχτες του χειμώνα.
Λαχταράμε να ακούσουμε έστω εκείνη την μαγική λέξη.
Εκείνη τη λέξη που ακόμα κι ο πιο σκληρός άνθρωπος μπορεί να την νιώσει.
«Σ´αγαπώ»
Όλα γι’ αυτό γίνονται. Είναι τόσο δυνατή και γεμάτη λέξη.
Είναι ανεκτίμητης αξίας. Δεν είναι για σπατάλη.
Δεν είναι για ξόδεμα.
Δεν μπορείς να παίξεις με αυτή την λέξη.
Είναι ανούσιο να παίξεις έτσι.
Θέλει θάρρος αυτή η λέξη.
Δεν είναι σαν τις υπόλοιπες.
Μην την μοιράζεις από δω κι από κει. Δεν είναι για ξόδεμα.
Να την κρατάς για τους πολύ προσωπικούς σου.
Για τις στιγμές που πραγματικά θα τη νιώθεις. «Σ´αγαπώ» και όλες οι λέξεις του κόσμου δεν μπορούν να περιγράψουν πόσα καμπανάκια έχουμε στα αυτιά μας εκείνη την ώρα που ένας άλλος άνθρωπος μας το λέει.
Διψάμε για αυτή την λέξη.
Όσες φορές και να την ακούσουμε.
Όσες φορές και αν την πούμε.
Το «Σ´αγαπώ» δίνει και παίρνει.
Δε ζητιανεύει, μοιράζεται. Κι όταν μοιράζεται είναι αμοιβαίο.
Λέξεις. Αυτές ήθελα να βρω σήμερα.
Να μιλήσω για τις λέξεις. Και βρήκα τη σπουδαιότερη.
Εκείνη που την νιώθεις. Εκείνη που σου βγαίνει αυθόρμητα.
Γιατί έτσι είναι αυτή η λέξη.
Και δε θυμάμαι πότε σου είπα τελευταία φορά Σ´αγαπώ...
