Όλοι αναζητάμε την αγάπη, τον έναν και τη μία, τους μοναδικούς ανθρώπους που θα μας προσφέρουν τη ζεστασιά, την προστασία και την ευτυχία. Όταν φανταζόμαστε την ιδανική σχέση τείνουμε να εξιδανικεύουμε τους συντρόφους μας, αλλά και την ίδια την αγάπη πολλές φορές. Στη διατήρηση των σχέσεών μας, η αγάπη έχει τον κυρίαρχο ρόλο.
Η αγάπη μπορεί να συνυπάρχει στην καθημερινή μας ζωή με τη ρουτίνα, τη βαρεμάρα έπειτα από σχέση πολλών χρόνων.
Όμως το να αγαπάμε τον σύντροφό μας, δε σημαίνει πως η σχέση μας μαζί του σε βάθος χρόνου, θα παραμείνει ζωντανή.
Χρειάζεται και αυτή πράγματα από εμάς ώστε να μπορεί να επιβιώσει.
Η αφοσίωση είναι μία μορφή επιβεβαίωσης του ενδιαφέροντος μας για τον άνθρωπο που είμαστε μαζί.
Πιστοί σε όσα μπορούμε να υποστηρίξουμε, δίχως βαρύγδουπες δηλώσεις στις οποίες θα φανούμε ασυνεπείς.
Ένα σημαντικό στοιχείο μιας καλής σχέσης είναι το να είμαστε συναισθηματικά ανοιχτοί.
Και αυτό τι σημαίνει, σημαίνει ότι μπορούμε να ακούμε, αλλά και να είμαστε ειλικρινείς για τα πάντα.
Τα πάντα σημαίνει τα συναισθήματά μας, τα όνειρά μας, τις ελπίδες και έπειτα τις πράξεις.
Κανένας δισταγμός και καμία αμφιβολία που αποτελούν τροχοπέδη κα εμπόδιο.
Το πιθανότερο είναι να εκπλαγείς αλλά το πρώτο που χτίζει μία δυνατή σχέση είναι η ειλικρίνεια. Η αλήθεια ενώνει και δυναμώνει την ποιότητα της σχέσης μας.
Μεγάλο αγκάθι στις σχέσεις μας είναι η κριτική. Η κριτική που πηγάζει από έναν κύκλο κατηγοριών και ρουφά την ενέργεια της σχέσης μας. Το κάθε μέλος πρέπει να λαμβάνει το κομμάτι της ευθύνης που του αναλογεί και η ριζική πράξη ευθύνης δεν είναι μία δήλωση τύπου « Μα γιατί μου το έκανες αυτό;» αλλά « Τι είναι αυτό που κάνω εγώ, ώστε να έχω αυτή την αντιμετώπιση από την άλλη πλευρά».
Η απελευθέρωση, λοιπόν, από τις «κατηγορίες» και τα επικριτικά σχόλια που συνήθως στόχο έχουν να πληγώσουμε τον άλλον, θα προκαλέσει μία απίστευτη δυναμική στην σχέση μας.
Άλλωστε αυτά τα δηλητηριώδη βέλη αν δεν αλλάξουν από μέρους μας, τροφοδοτούν συγκρούσεις που θα καταλήξουν στον χωρισμό.
Κάτι επίσης σημαντικό είναι η ελευθερία μέσα στη σχέση. Είναι ο αέρας και ο χρόνος που χρειάζεται ο καθένας μας, άσχετα από την αγάπη που νιώθουμε για το άλλο μας μισό.
Συνηθίζουμε να καταβάλουμε μεγάλη ενέργεια στο τι κάνει ο άλλος που δεν μας αρέσει και ψάχνουμε τρόπους για να το αλλάξουμε. Ενώ το πιο εύκολο και υγιές είναι να επενδύσουμε συγκεντρωμένοι στο τι μας κάνει εμάς δημιουργικούς, πέρα από αυτόν τον άνθρωπο.
Ο ρόλος μας μέσα σε μία σχέση δεν είναι να αλλάξουμε τον άλλον, ούτε να τον φέρουμε στα δικά μας μέτρα με τερτίπια και τεχνάσματα. Ένας μέλος το οποίο γεμίζει την ζωή του δημιουργικά, δεν έχει χρόνο για παράπονα στον άλλον.
Επόμενο αγκάθι είναι η λεκτική και μη λεκτική εκτίμηση, που νιώθουμε για τον άλλον.
Ένα ευτυχισμένο ζευγάρι μοιράζεται συχνά και αυθόρμητα είτε λεκτικά είτε πρακτικά, εκτίμηση για τον άνθρωπο που είναι μαζί.
Πολλοί από εμάς ούτε έχουν δει ούτε έχουν ακούσει μέσα στη σχέση λόγια εκτίμησης, ακόμη και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια. Και φυσικά το να πεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μια καλή κουβέντα στον σύντροφό σου συχνά και αληθινά, είναι η καλύτερη πράξη αγάπης και αφοσίωσης.
Ένα απλό «είσαι τόσο όμορφος σήμερα» όσο κι ένα «μου αρέσουν πολύ τα μαλλιά σου έτσι!».
Ένα κομπλιμέντο, ένα χάδι τρυφερό, ένα φευγαλέο ή και παθιασμένο φιλί, έτσι χωρίς λόγο.
Η αγάπη μέσα στην σχέση, ανθίζει σαν το λουλούδι, έχει ρίζες και για να παραμείνουν ζωντανές και να απλώσουν θέλει νερό, θέλει φροντίδα και ενδιαφέρον!
Η αγάπη είναι επιλογή.
Η αγάπη απαιτεί δουλειά.
Η αγάπη απαιτεί την παρουσία μας!
