Κάπου ανάμεσα σε Αθήνα και Λάρισα, σμίξανε στίχοι και λέξεις, ερωτήσεις κι απαντήσεις. Και κάπως έτσι έγινε αυτή η συνέντευξη.
Τον Γιάννη Ζαραμπούκα τον γνώρισα μέσα από τους στίχους του. Επιβλητικοί και ισορροπημένοι, κουβαλούν απέραντη εικονοπλαστική δύναμη και μιαν αλήθεια που αγγίζει όποιον τους διαβάζει. Τον θαυμάζω για την πένα του και τον ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανε με αυτή τη συνέντευξη.
Είσαι ένας άνθρωπος νέος σε ηλικία με ιδιαίτερες ευαισθησίες και αγάπη για το βιβλίο και τη λογοτεχνία, ωστόσο αποφάσισες να εκδώσεις ποιητικές συλλογές. Ποια εσωτερική σου ανάγκη καλύπτει η ποίηση ως τρόπος έκφρασης;
Η ενασχόληση με την ποίηση προέκυψε αναπάντεχα. Ποτέ μου δεν είχα τολμήσει να ονειρευτώ πως θα μπορούσα να εκφραστώ μέσα από την εκλεπτυσμένη τέχνη της ποίησης. Μέσω αυτής θα έλεγα ότι ανακαλύπτω σκοτεινές και αχαρτογράφητες πτυχές του εαυτού μου, τις οποίες και προσπαθώ να φωτίσω, γεγονός που με βοηθά να με γνωρίσω, να με κατανοήσω και τελικά να με αγαπήσω. Έχουμε δρόμο ακόμη...
Πριν λίγους μήνες εκδόθηκε η δεύτερη ποιητική σου συλλογή με τίτλο «Οι άνθρωποι στις κορνίζες», από τις εκδόσεις Συρτάρι. Tι πραγματεύεται και τι θέλεις να περάσεις στον αναγνώστη μέσω των ποιημάτων σου;
Η δεύτερη ποιητική μου συλλογή θα έλεγα ότι θίγει ζητήματα διαχρονικού περιεχομένου, τα οποία ωστόσο δεν θα ήθελα να αποκαλύψω, γιατί έτσι κατευθύνεται η σκέψη του αναγνώστη, ο οποίος θα ήθελα διαβάζοντας τους Ανθρώπους στις κορνίζες να ξεκλειδώσει τα δικά του νοήματα, βάσει των προσωπικών του εμπειριών. Ίσως το μόνο που θα έλεγα είναι ότι η ζωή είναι μικρή και πολύτιμη για να την χωρέσουμε σε καλούπια, πρότυπα στερεοτυπικά, αλλά και κοινωνικές νόρμες που μας επιβάλλονται. Ας αποτινάξουμε από πάνω μας κάθε είδους ρόλο που μας φορούν, ας σπάσουμε τα δεσμά που μας κρατούν φυλακισμένους κι ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι, ακολουθώντας τα όνειρα μας.
Τι διαφορετικό έχει αυτή η ποιητική συλλογή από την πρώτη με τίτλο «Το αναπόφευκτο της μοναξιάς»;
Είναι αρκετά πιο προσωπική και εξομολογητική. Ωριμότερη τόσο νοηματικά, όσο και τεχνικά. Στο δεύτερο φυσικά συνέδραμε η εξαιρετική επιμέλεια των Εκδόσεων Συρτάρι και συγκεκριμένα του κ. Γιώργου Χουδαλάκη. Τέλος, το πιο βασικό που την καθιστά διαφορετική είναι το γεγονός πως ήμουν ένας άλλος Γιάννης όταν την έγραφε. Και φυσικά ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Eίσαι δεινός και ψαγμένος αναγνώστης, με αναγνωστική εμπειρία σε κλασική λογοτεχνία. Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με κάποιο άλλο είδος γραφής; Mυθιστόρημα ή διήγημα, ίσως;
Ελπίζω η συνεργασία μου με τις Εκδόσεις Συρτάρι να αντέξει στον χρόνο, έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία να δοκιμαστώ και σε άλλα λογοτεχνικά είδη. Θα το ήθελα πολύ.
Εργάζεσαι σε βιβλιοπωλείο στην Λάρισα, όπου κατοικείς. Διαβάζουν οι νέοι; O κόσμος βρίσκει καταφύγιο στο βιβλίο;
Δυστυχώς οι νέοι δεν διαβάζουν αρκετά. Σε αυτό φυσικά δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι ίδιοι. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εκπαιδευτικοί φορείς, οι οποίοι δεν καλλιεργούν την φιλαναγνωσία και την αναγνωστική κουλτούρα. Καταφύγιο στις σελίδες ενός βιβλίου βρίσκουν όσοι αγαπούν το βιβλίο. Θεωρώ πως το καταφύγιο για κάθε έναν από εμάς είναι εντελώς προσωπικό.
Πώς φαντάζεσαι συγγραφικά τον εαυτό σου σε μερικά χρόνια; Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον σχετικά με τη γραφή και τη συγγραφή;
Ελπίζω να έχω καταφέρει να καταξιωθώ στον συγγραφικό χώρο, δημιουργώντας κείμενα διαχρονικού περιεχομένου. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο όνειρο, θα ήθελα όμως σε μερικά χρόνια να έχω δοκιμαστεί σε αρκετά συγγραφικά είδη.
