Η εκτόνωση που σου προσφέρει η ζωγραφική με πινέλα και νερομπογιές δε λέγεται! Έχω αγοράσει έναν μικρό καμβά και πού και πού χάνομαι μέσα στα χρώματα πάνω στο λευκό χαρτί. Και ονειρεύομαι. Ονειρεύομαι μια ζωή πολύχρωμη σε έντονες αποχρώσεις. Τα μέτρια ποτέ δεν τα μπορούσα. Το γκρι το αντιπαθούσα. Των άκρων ήμουνα πάντα...
Μα πιο πολύ απ’ όλα μου αρέσει να ανακαλύπτω συνεχώς νέα χρώματα. Ανακατεύω ό,τι μπογιά μπορείς να φανταστείς! Χωρίς να με τρομάζει το αποτέλεσμα. Χωρίς να με νοιάζει αν θα είναι πετυχημένο ή αποτυχημένο. Αλλά κυρίως, χωρίς να φοβάμαι αν θα λερωθώ.
Για να καταφέρεις να δημιουργήσεις κάτι ξεχωριστό, θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Θα πρέπει να είσαι αποφασισμένος να θυσιάσεις τα πάντα! Κι όταν το όνειρό σου εκπληρωθεί, δε θα σε νοιάζει ο μακρύς και δύσκολος δρόμος που διέσχισες. Θα σκουπίσεις τα χέρια σου πάνω στο λευκό σου ρούχο και θα είσαι έτοιμος να αγκαλιάσεις τη ζωή με χέρια καθαρά, αλλά κυρίως με μυαλό και ψυχή καθαρή.
Τι γίνεται όμως όταν το όνειρό σου κοιμάται τόσο βαθιά και δεν καταφέρνεις να το ξυπνήσεις προκειμένου να το ζήσεις; Έφτασες μεσάνυχτα στο σπίτι που κοιμόταν για να του χτυπήσεις την πόρτα και αντίκρυσες παντού φλόγες! Καίγονταν τα πάντα και μαζί μ’ αυτά και το όνειρό σου. Είχες κάνει τόσο δρόμο για να φτάσεις μέχρι εκεί… Δρόμο με σαρκοβόρα φυτά και μάγισσες, αλλά τίποτα δε σε σταμάτησε! Τα φυτά ροκάνιζαν την αντοχή σου και οι μάγισσες σε δελέαζαν με μαγικά κόλπα ώστε να πραγματοποιήσεις αυτό που επιθυμείς χωρίς κόπο. Εσύ όμως κοίταγες πάντα ψηλά έχοντας στον νου σου μόνο τον στόχο σου. Κι αυτό ήταν που σου έδινε δύναμη.
Και τώρα το μόνο που έμεινε ήταν στάχτη! Τίποτα δε θύμιζε σε αυτό το θλιβερό τοπίο το πολύχρωμο όνειρό σου. Γκρι η στάχτη… Το χειρότερό σου… Κι εκεί που ήσουν έτοιμος να φύγεις, να εγκαταλείψεις την προσπάθεια και να ονειρεύεσαι μοναχά όταν κοιμάσαι, άρχισε να βρέχει… Οι στάχτες πήραν ένα βαθύ μαύρο χρώμα. Έβγαλες αμέσως το πινέλο από την τσάντα σου, έκοψες ένα λευκό χαρτί από το τετράδιό σου και άρχισες να φτιάχνεις υπέροχα σχέδια με τη μαύρη στάχτη! Ήδη είχες αρχίσει να σχεδιάζεις τον επόμενό σου στόχο...
Ποιος είπε ότι αν γκρεμιστεί ένα όνειρο, γκρεμίζεται κι όλη η ζωή σου; Στο χέρι σου είναι, είτε να το ξαναχτίσεις από την αρχή, είτε να βρεις νέα υλικά και να δημιουργήσεις κάτι καινούριο και μάλιστα πολύ καλύτερο! Η πτώση από τα σύννεφα σίγουρα ποτέ δεν άρεσε και σε κανέναν. Όμως αυτό δε θα σε πτοήσει από το να ξανά ονειρευτείς και να ξανασκαρφαλώσεις στον ουρανό!
Βρες το πιο λευκό σύννεφο, ζωγράφισε πάνω του με το πινέλο σου και γράψε και την ευχή σου. Κι όταν θα γίνει βροχή, φρόντισε να είσαι έξω. Να μην κρύβεσαι. Και φυσικά χωρίς ομπρέλα! Μη φοβάσαι να βραχείς. Μη φοβάσαι να «τσαλακωθείς». Το όνειρό σου μόνο έτσι θα πραγματοποιηθεί. Όταν αντιληφθεί ότι τα έχεις δώσει όλα και έχεις ξεπεράσει τον εαυτό σου για χάρη του. Από τη στάχτη σου, να ξαναγεννιέσαι και θα ξαναγεννιούνται και τα άπιαστα όνειρά σου. Πιάσε τα χρώματα με τα χέρια σου και πέτα το πινέλο! Ξεκίνα να ζωγραφίζεις ό,τι πιο τρελό μπορείς να φανταστείς… Εσύ πόσο πασαλείφτηκες σήμερα;
Η Μαρία Ιατρίδη είναι εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κυκλοφορεί η ποιητική της συλλογή: "Χαράζοντας τα σύννεφα" από τις εκδόσεις Πνοή.
