Πρέπει να γράψω ένα γράμμα. Έτσι μου είπαν, ότι πρέπει να γράψω αυτό το γράμμα και να πληροφορήσω κάποιους ποια είμαι και τι θέλω.
Θέλω να το γράψω, όπως έγραφα από μικρή τις σκέψεις μου, τα παράπονά μου, τις πληγές μου. Όταν μιλούσα, μέσω της γραφής μου, σε σένα τον/την σημαντικό/η άλλον/ην.
Θέλω να γράψω ένα γράμμα για την πολύπαθη ζωή μου, για το τι πέρασα για να φτάσω εδώ, για να εκφράσω σε εκείνους το πόσο σημαντικό είναι για μένα αυτό που τους ζητάω. Να τους δηλώσω ότι ακόμα και που πολλοί μου είπαν ψέματα, εγώ έμαθα να μη λέω ποτέ! Να τους πω, ότι ακόμα και που με πλήγωσαν, προσπαθώ κάθε μέρα να μην πληγώνω κανέναν. Να τους πληροφορήσω, ότι ξέρω τι θέλω και κυρίως τι δε θέλω και με αυτά πορεύομαι κάθε μέρα. Να τους δηλώσω, ότι με μαθαίνω κάθε μέρα και έτσι θα συνεχίσω να κάνω.
Γιατί να σε αγχώνει ένα γράμμα, κούκλα μου; Ξέρω πόσο σημαντικό είναι για σένα, αλλά πάρε ένα ωραίο χαρτί, το καλύτερό σου ή το αγαπημένο σου στυλό και γράψε στο χαρτί … «εσένα». Να είσαι ο εαυτός σου αποτυπωμένος στο χαρτί κι όταν το ξαναδιαβάζεις να λες από μέσα σου «ναι, αυτή είμαι».
Δε χρειάζονται πολλά, ξέρεις ποια και τι είσαι, τι σε έφερε εδώ.
Δείξε την ευτυχία που νιώθεις, την αγάπη που εισπράττεις καθημερινά, δείξε αυτό ακριβώς που είσαι.
Και μην ντραπείς! Μη σε πιάσουν οι μετριοφροσύνες!
Αφέσου και όλα θα πάνε καλά.
