Παγκόσμια ημέρα πάρκων σήμερα. Δεν ήξερα καν ότι είχε καθιερωθεί κάτι τέτοιο. Ίσως ούτε κι εσύ. Τα πάρκα της πόλης σου όμως τα ξέρεις. Αλλά τα έχεις επισκεφθεί; Κλεινόμαστε στους τέσσερις τοίχους μας και σκοτώνουμε σιγά σιγά τις πέντε αισθήσεις μας. Υπάρχει η ανάγκη όμως να δεις λίγο πράσινο, να ακούσεις το θρόισμα των φύλλων, να μυρίσεις τριαντάφυλλα, να γευτείς δροσερό νερό από την πέτρινη βρυσούλα, να χαϊδέψεις έναν χαρούμενο σκύλο που τρέχει ανέμελος…
Πόσο καιρό έχεις να το κάνεις αυτό; Να νιώσεις ανέμελος, όχι απαραίτητα τρέχοντας. Να βγεις από το σπίτι, όχι για υποχρέωση αλλά ούτε για διασκέδαση και πάλι μέσα σε τέσσερις τοίχους. Ή και σε ανοιχτό χώρο, αλλά καρφωμένος σε μία καρέκλα. Σήκω. Περπάτα. Παρατήρησε. Πόσες ομορφιές γύρω μας. Μέσα σου ελάχιστες. Αλλοιώνεσαι σταδιακά, χωρίς να το καταλαβαίνεις, από την ασχήμια ενίοτε αυτού του κόσμου. Και δε λέω ότι η λύση είναι να πας απαραίτητα σε ένα πάρκο. Όχι. Λέω να επιτρέπεις στον εαυτό σου καμιά φορά να γίνεται και πάλι παιδί. Χωρίς έννοιες. Με ξενοιασιά. Χωρίς υποχρεώσεις. Με τρέλα. Χωρίς κανόνες. Με αυθορμητισμό.
Και να πηγαίνεις εκεί που σε οδηγεί η καρδιά σου. Να επισκέπτεσαι αυτά τα μοναδικά μέρη που το μυαλό δεν ξέρει. Ή ξέρει και τα φοβάται. Φοβάται μη χαθεί. Μην παρασυρθεί. Παράτα για λίγο τα πρέπει και γίνε επιρρεπής. Σε σωστά λάθη! Ναι, υπάρχει και αυτή τη κατηγορία. Και μέτρα πόσα κάνεις. Κάνε ρεκόρ! Ακύρωσε ένα επαγγελματικό ραντεβού και τρέξε στη θάλασσα. Άσε μια εργασία για αργότερα και χάζεψε τη θέα από κάπου ψηλά. Ανέβαλε ένα τηλεφώνημα για δουλειά και άλλαξε χρώμα στον τοίχο του δωματίου σου. Φύγε νωρίτερα από το γραφείο και βγες ένα ραντεβού. Άσε για λίγο τις βαρετές δουλειές του σπιτιού και φάε ένα παγωτό με φίλους στο πάρκο.
Και αφού γίνεις εξπέρ σε τέτοιου είδους σωστά λάθη, ήρθε η ώρα να ανέβεις κατηγορία! Τώρα που τσακώθηκες για τα καλά με τα πρέπει, εφάρμοσε αυτήν την τακτική και στις διαπροσωπικές σου σχέσεις. Είτε αυτές αφορούν τον επαγγελματικό σου χώρο, είτε τον προσωπικό. Σταμάτα να κρατιέσαι στη δουλειά να μην πεις σε έναν συνάδελφο κάτι αρνητικό το οποίο, πού ξέρεις, μπορεί και να τον κάνει καλύτερο! Σταμάτα να κρατιέσαι να μη στείλεις ακόμη ένα μήνυμα στον άνθρωπο που σκέφτεσαι, επειδή έτσι λέει η στρατηγική. Σταμάτα να φοβάσαι να πεις στο αφεντικό σου ότι θέλεις να σου μιλάει με καλύτερο τρόπο. Σταμάτα να κρύβεις αυτά που θες και δε θες από το έτερον ήμισυ για να μην το χάσεις. Εσένα θα χάσεις στο τέλος…
Τέλος στις υποχρεώσεις της ζωής ποτέ δε θα υπάρξει. Εμείς όμως τις δημιουργήσαμε, εμείς μπορούμε και να τις διαμορφώσουμε. Φέρ’ τα όλα στα μέτρα σου! Άσε τους άλλους να προσαρμοστούν στα θέλω σου. Κάνε ένα διάλειμμα από τους τρελούς ρυθμούς της ζωής και πήγαινε μια βόλτα στο πάρκο της γειτονιάς σου. Για λίγο μόνος σου. Βάλε τα ακουστικά στα αφτιά, τέρμα τη μουσική και τρέξε. Πόση ελευθερία νιώθεις με τον αέρα να αγκαλιάζει το πρόσωπό σου. Και μόλις γεμίσεις με την ενέργεια που σου έλειπε, τρέξε να αγκαλιάσεις όλον τον κόσμο! Μπορεί να είναι κι ένας μόνο άνθρωπος. Όλος ο κόσμος σου... Μπορεί να είναι οι φίλοι σου. Μπορεί να είναι η οικογένειά σου. Μπορεί να είναι ακόμη κι ένας άγνωστος στον δρόμο.
Να προτιμάς το άγνωστο στη ζωή. Όχι άλλα καθιερωμένα. Όχι άλλα πρέπει. Μόνο σωστά λάθη από δω και πέρα. Κόλλησέ τους όλους αυτήν την «κακιά» συνήθεια. Κάν’ το γενική επιδημία! Και οι πέντε αισθήσεις σου θα κάνουν κάθε μέρα πάρτι. Γράφεται με γιώτα πλέον το πάρτι. Επειδή είναι ξένη λέξη και έτσι πρέπει να γράφεται απλά. Για σένα δε θα είναι όμως από δω και πέρα ξένη λέξη. Κάτι απλό θα είναι. Κάνε απλή τη ζωή σου. Απλούστατα ζώντας την…
Η Μαρία Ιατρίδη είναι εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κυκλοφορεί η ποιητική της συλλογή: "Χαράζοντας τα σύννεφα" από τις εκδόσεις Πνοή.
