Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα στην ολοκλήρωση των εργασιών που έχουν για το σπίτι, σε σχέση με τους υπόλοιπους μαθητές.
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, αυτό οφείλεται σε δύο βασικές αιτίες. Η πρώτη είναι τα μαθησιακά χαρακτηριστικά τους, καθώς έχουν δυσκολία στην οργάνωση της μελέτης, δυσκολία στη συγκέντρωση και στη διατήρηση της προσοχής, στην κατανόηση, στη μνήμη, κ.α. Η δεύτερη αιτία σχετίζεται με τον ποσότητα και τον βαθμό δυσκολίας των εργασιών που αναθέτει ο εκπαιδευτικός για την επόμενη μέρα.
Οι δυσκολίες αυτές γίνονται το αγκάθι της καθημερινής μελέτης στο σπίτι, καθώς προκαλούν στους γονείς άγχος, απογοήτευση, ίσως και θυμό, αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν ένταση και τοξικότητα ανάμεσα στη σχέση του παιδιού με τον γονιό που αναλαμβάνει να το βοηθήσει στα μαθήματά του. Πολλές φορές αυτή η ένταση μεταφέρεται σε όλη την οικογένεια.
Οι γονείς χρειάζονται καθοδήγηση στο πώς να βοηθούν το παιδί στο σπίτι. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με κάτι που είναι σημαντικό για όλα τα παιδιά: την οργάνωση του χώρου και του χρόνου μελέτης. Το παιδί έχει ανάγκη να κάνει τα μαθήματά του σε ένα χώρο που να είναι φωτεινός και χωρίς πολλά στοιχεία που να του αποσπούν την προσοχή. Αφού εξασφαλίσουμε αυτήν τη συνθήκη, το πρώτο βήμα είναι να τοποθετήσει το παιδί μπροστά του τα βιβλία και τα τετράδια που χρειάζεται, μαζί με την κασετίνα του. Αφού ελέγξει τι πρέπει να κάνει σε κάθε μάθημα, αρχίζει με το πιο δύσκολο μάθημα, ώστε να του μείνουν τα ευκολότερα όταν θα έχει κουραστεί. Με τον τρόπο αυτό το βοηθάμε να οργανώσει το διάβασμά του.
Αν χρειαστεί, του παρουσιάζουμε οπτικοακουστικό υλικό (π.χ. εικόνα, βίντεο, διαδραστικές εφαρμογές) από εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, διαδίκτυο κλπ., ώστε να διευκολύνουμε στην κατανόηση εννοιών, λέξεων ή σχέσεων που δυσκολεύουν το παιδί. Μπορείτε να κάνετε σχεδιαγράμματα, να χρησιμοποιείτε υπογραμμιστές ή να παρουσιάζετε το μάθημα με «χάρτες μνήμης», ώστε να ενεργοποιηθεί η μνήμη του και να μπορεί να ανακαλέσει ευκολότερα τις σημαντικές πληροφορίες.
Είναι σημαντικό να παρατηρούμε το παιδί μας για να διακρίνουμε σημάδια κόπωσης. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες κουράζονται ευκολότερα. Καλό είναι να μην το πιέζουμε να τελειώσει αν δείχνει να έχει κουραστεί ή να επιβαρύνεται από ένα αίσθημα αποτυχίας. Στην περίπτωση αυτή, επιβάλλονται μικρά διαλείμματα για να ενισχύσουμε τη συγκέντρωση της προσοχής.
Το πιο σημαντικό, όμως, που μπορεί να προσφέρει ένας γονιός στο παιδί του είναι η αποδοχή, ο σεβασμός και η κατανόηση. Όταν το παιδί γίνεται συστηματικά αποδέκτης επικρίσεων, μειώνονται τα κίνητρά του για μάθηση, αυξάνεται η δυσαρέσκεια και η αδιαφορία του για το σχολείο και μειώνεται η αυτοπεποίθηση και η αυτο-εκτίμησή του.
Η ενθάρρυνση και η επιβράβευση είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, γιατί εστιάζουν στις ικανότητες του παιδιού, στο ταλέντο του, σ’ αυτό που μπορεί να είναι αποτελεσματικό και χαρούμενο. Κι ένα χαρούμενο παιδί θα πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας.
