Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της!
Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω τη γεύση της, θα ήταν γλυκόπικρη.
Πολλές όμορφες, μικρές μικρές στιγμούλες, που έσπαζαν την πλήξη της καθημερινότητας.
Και ίσως λίγες περισσότερες πίκρες και απογοητεύσεις, ίσα ίσα να δείχνουν πιο έντονες και γλυκές, τις όμορφες στιγμές!
Στον απολογισμό αυτής της χρονιάς, πρώτα αισθάνομαι ευγνώμον, γιατί μου χάρισε υγεία που είναι το πιο σημαντικό δώρο. Πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζει ψηλά και να ψελλίζει ένα ευχαριστώ! Έπειτα, αισθάνομαι πλήρης, γιατί ετούτη τη χρονιά είχα δίπλα μου ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν!
Επειδή, όμως, εκτός από τα θετικά πρέπει να δώσω και ένα διδακτικό μήνυμα, πρώτα στον εαυτό μου και έπειτα σ΄ εσένα που διαβάζεις αυτή τη στιγμή τούτο το άρθρο, υπάρχουν και κάποια πράγματα που θα ήθελα να αλλάξω, να τα αφήσω πίσω μου ή ακόμα καλύτερα να τα βάλω προτεραιότητα και να είναι τα πρώτα που θα αλλάξω στο επόμενο έτος.
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα να υποτιμώ τον εαυτό μου βάζοντας άλλους πάνω από μένα.
Υπήρξαν στιγμές που πήρα γρήγορες αποφάσεις, ενώ ήμουν φορτισμένη.
Υπήρχαν στιγμές που για να ευχαριστήσω τους πάντες, κούραζα υπερβολικά τον εαυτό μου.
Υπήρξαν στιγμές που έπρεπε να πω όχι! Φέτος λοιπόν, προτεραιότητα θα έχω εγω! Δεν θα επιτρέψω να βρίσκομαι στον πάτο της λίστας μου, αλλά θα διεκδικώ την πρώτη θέση συνεχώς. Θα με προστατεύω, δεν θα επιτρέπω να με παραμελώ, και ο πιο σημαντικός μου στόχος, φέτος θα μάθω να λέω όχι!
Τι θα άλλαζα, λοιπόν, από αυτό τον χρόνο;
Θα άλλαζα εμένα απέναντι στους άλλους!
