Η ποιότητα των ανθρώπων κάνει τη διαφορά κι όχι όσα βιώνουν

Η ποιότητα των ανθρώπων κάνει τη διαφορά κι όχι όσα βιώνουν

Σημείο των καιρών και της νέας τάξης πραγμάτων είναι το γεγονός πως πέρα από την ανθρώπινη φύση του άντρα και της γυναίκας στο ποιος είναι πια ο κυνηγός, έρχεται και ένα άλλο καυτό θέμα που αλλάζει τα όσα ξέραμε ή ακόμη καλύτερα τα όσα μια ολόκληρη κοινωνία μάς είχε μάθει να ξέρουμε.

Έτσι ο ρόλος του άντρα που δουλεύει, ανεξάρτητα εάν δουλεύει και η γυναίκα, έχει επίσης ανατραπεί.

Το να κατέχει ένας άντρας, υψηλή θέση στην δουλειά του και κατά συνέπεια ανάλογο υψηλό, ή έστω έναν αξιοπρεπή μισθό, είναι ένα πολύ καλό ατού για τον αντρικό εγωισμό!

Τι γίνεται όμως σε αντίθετη περίπτωση;

Τα δεδομένα έχουν αλλάξει.

Γυναίκες κατακτούν τα υψηλότερα αξιώματα και τα πηγαίνουν περίφημα.

Γυναίκες που εργάζονται όχι απλά για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα, αλλά γιατί κάνουν καριέρα.

Γυναίκες που ο μισθός τους ξεπερνά κατά πολύ εκείνον του άντρα.

Κι αν θεωρείς πως στην περιβόητη ισότητα των δύο φύλων η φράση ποιος είναι το αφεντικό μέσα στο σπίτι έχει πεθάνει, γελιέσαι!

Ο αντρικός εγωισμός δύσκολα θα αποδεχτεί τη γυναίκα πάνω σε όλα.

Βλέπεις όσο κι αν σε παροτρύνει άλλοτε να δουλέψεις για να είσαι ανεξάρτητη και άλλοτε να εργαστείς για να έχεις έναν σκοπό, μια απασχόληση να μη νιώθεις πλήξη και βαρεμάρα με το σπίτι, το νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών, είναι άλλο και άλλο να πάρεις προαγωγή και να φέρνεις σπίτι, τα διπλάσια χρήματα, ή ακόμη και τον μοναδικό οικονομικό πόρο του σπιτιού!

Αλλάζουν οι ισορροπίες.

Φουντώνουν οι ανασφάλειες.

Η πλήρης αντιστροφή ρόλων.

Συνηθισμένο πια γεγονός είναι μια ωραία μέρα να χάσεις τη δουλειά σου.

Η δυσκολία δε του να βρεις εύκολα και γρήγορα μια άλλη, είναι επίσης ένα συχνό φαινόμενο της εποχής μας.

Το ερώτημα τώρα άλλαξε, ποια είναι το αφεντικό;

Η γνώμη μου είναι πως ανάμεσα σε ένα ζευγάρι δεν υπάρχουν, ή δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τέτοιοι όροι, μολονότι όμως λέω την γνώμη μου, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και δεν λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου!

Το πώς θα σωθεί μια τέτοια σχέση, εκτιμώ πως έχει να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον χαρακτήρα που έχουν και τα δύο μέρη.

Αν για παράδειγμα ο άντρας ήταν ένας εγωιστής του κερατά, μισογύνης κατά βάθος, δε θα αποδεχτεί μια τέτοια ήττα, όσο κι αν η σύζυγος κρατήσει μια στάση χαμηλού προφίλ.

Και αυτό τι σημαίνει, με απλά λόγια σημαίνει πως η γυναίκα διατηρεί κοινό ταμείο όπως θα έκανε και εκείνος (αν έκανε φυσικά).

Άρα κοινή στρατηγική, κοινοί στόχοι όλα κοινά, ακόμη και σε αυτήν τη δύσκολη καμπή!

Αν όμως ο άντρας είναι ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος, ακόμη κι αν η γυναίκα του είναι αυτή που φέρνει τα χρήματα στο σπίτι, δε θα αφήσει τον έλεγχο να χαθεί από πλευράς του.

Θα διεκδικήσει τον ρόλο του, θα είναι ενήμερος για λογαριασμούς και χρέη και όχι αμέτοχος αφού δε συνεισφέρει.

Η αγάπη θέλει δύο!

Ποτέ κανένα μισό δεν ολοκληρώθηκε με ένα άλλο στις ανθρώπινες σχέσεις, αντιθέτως δυο ολοκληρωμένες προσωπικότητες που γνωρίζουν τον εαυτό τους, μπορεί να βρεθούν σε αδιέξοδα, όμως έχουν τη δύναμη και τα φόντα να τα προσπεράσουν.

Εύχομαι να ανήκετε στην κατηγορία των δεύτερων γιατί αν ανήκετε στην πρώτη τα στατιστικά δεν είναι με το μέρος σας, ο γάμος η συμβίωση θα διαλυθεί και μάλιστα με μεγάλο θόρυβο, αγάπη και έρωτας θα βγουν τρέχοντας από το παράθυρο!

Οπότε θα καταλήξω και πάλι στο γνωστό συμπέρασμα:

Τη διαφορά σε όλα τα πράγματα την κάνουν οι ποιότητες των ανθρώπων και όχι τα γεγονότα που βιώνουν!