Τα φοβάμαι τα επι(τέλους). Με τρομάζουν, γιατί καμιά φορά με πιάνουν αδιάβαστη.
Σαν τεστ απροειδοποίητο στο γυμνάσιο από αυτά που ο καθηγητής σου, βλέπει την αποτυχία στις κινήσεις σου.
Δεν τα αγαπώ τα «επιτέλους», γιατί μου φτάνουν στο τέλος, πράγματα που δόθηκα και αγάπησα...
Δεν τα γουστάρω τα «επιτέλους», γιατί λατρεύω τη συνέχεια...
Δεν θέλω να γράφω «επιτέλους...»
Όχι, δεν αγαπώ το τέλος. Αρχές με συνέχεια θέλω, μπορείς;
Αν όχι, μη μου βάζεις τεστ απροειδοποίητα γιατί απλά δε θα γράψω.
Θα δώσω λευκό χαρτί και μην το πάρεις σαν ανακωχή.
