Μη με κοιτάς σαν να είμαι μια οποιαδήποτε γυναίκα.
Όχι, δεν το λέω για να τονίσω πως δεν είμαι μια οποιαδήποτε γυναίκα.
Μη με κοιτάς σαν μια οποιαδήποτε γυναίκα όμως.
Δεν το λέω για να εξυψώσεις εμένα. Δεν το χρειάζομαι.
Εσένα εξυψώνεις στα μάτια μου.
Γιατί έτσι δείχνεις ότι ψάχνεις κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το μοναδικό.
Γιατί έτσι δείχνεις πως δίνεις αξία στην ΚΑΘΕ γυναίκα ξεχωριστά.
Πως ξεχωρίζεις εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μου.
Μη με επιλέξεις σαν μια οποιαδήποτε γυναίκα λοιπόν.
Τότε ναι, να δώσω μια ευκαιρία.
Αλλιώς ψάξε μια οποιαδήποτε. Όλες θα σου κάνουν. Κι αν όχι όλες, σίγουρα πολλές.
Σε αφήνω λοιπόν στο ψάξιμό σου.
Και μένω και γω στον εφησυχασμό μου πως δεν υπάρχουν άντρες που αναζητούν το κάτι διαφορετικό.
Γιατί αν υποψιαστώ πως υπάρχουν, τότε θα τρομάξω πραγματικά.
Τότε θα έχω να αναρωτηθώ:
Είμαι κάτι το διαφορετικό;
Γραμμένο για όλες εκείνες τις γυναίκες που αναρωτιούνται αν είναι ξεχωριστές.
Που περιμένουν από τους άλλους να τους πουν ή να τους δείξουν αν είναι ξεχωριστές.
Για όλες εκείνες που πιστεύουν πως κάνουν κάτι λάθος και για αυτό οι άντρες δεν τις διεκδικούν.
Αλλά και για εκείνες που αρνούνται να δεχτούν πως ακόμα υπάρχουν πρίγκιπες, που χωρίς υποσχέσεις, είναι ένα βήμα πιο μπροστά και φέρονται ανέλπιστα ιπποτικά.
Για όλες εκείνες που φοβούνται να ζήσουν κάτι μοναδικό.
Που φοβούνται να πλησιάσουν έναν άντρα, μήπως και τις πληγώσει.
Για εκείνες που αν και τις άφησαν, τις πλήγωσαν ή τις εξαπάτησαν, δεν αμφέβαλαν στιγμή για το αν είναι μοναδικές.
Αλλά και για εκείνες που πιστεύουν ακόμα πως υπάρχουν άντρες που θα τις ξεχωρίσουν.
Για εκείνες που τολμούν να διεκδικήσουν όσα θέλουν και δεν υποχωρούν ούτε συμβιβάζονται.
Για εκείνες που φεύγουν για την ασέβεια και τα ψέματα.
Για εκείνες που μένουν για την ανθρωπιά και την ευγένεια.
Για όλες εμάς, λοιπόν.
Για καθεμιά μας και για όλες μαζί.
Αξίζουμε κάτι μοναδικό. Είμαστε κάτι μοναδικό. Δημιουργούμε κάτι μοναδικό.
Μην αφήσουμε κανέναν να μας κοιτάξει σαν μια οποιαδήποτε γυναίκα.
