Όταν κάτι το κυνηγάς, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, το φτάνεις. Όταν, όμως, δεν το κυνηγάς όχι μόνο δε το φτάνεις, αλλά, κάποια στιγμή, παύεις ακόμα και να το βλέπεις. Αχνοφαίνεται κάπου μπροστά στα μάτια σου και σταδιακά χάνεται από το οπτικό σου πεδίο.
Μην πάψεις να προσπαθείς, μην αφήσεις το στόχο να χαθεί, συνέχισε να τρέχεις σε έναν δρόμο που μοιάζει ατελείωτος. Συνέχισε κοιτώντας το στόχο και ονειρευόμενος τη στιγμή που τα δάχτυλά σου θα καταφέρουν να τον αγγίξουν. Ξέχνα τα «ως εδώ», «δεν αντέχω άλλο», «τα παρατάω». Μη λυγίζεις, μη γονατίζεις, μη πέφτεις όταν κουράζεσαι από τη διαδρομή.
Είναι μεγάλη;
Ναι, είναι, όμως, μπορείς να φτάσεις στο τέρμα. Μην ακούς κανένα «είναι αδύνατον», «δεν μπορείς», «είναι τρελό». Κλείσε τα αυτιά σου στους τρελούς, μην γυρνάς το βλέμμα να τους αντικρίσεις. Όσοι χρειάζεσαι τρέχουν μαζί σου, σου δίνουν νερό τις στιγμές που διψάς, σου σκουπίζουν τον ιδρώτα. Όσοι χρειάζεσαι σε βοηθούν να φτάσεις εκεί που λαχταρά η ψυχή σου, είναι δίπλα σου, δεν σε παρεμποδίζουν. Μα ακόμα κι αν δεν το κάνουν, ακόμα κι αν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, ακόμα κι αν δε βλέπεις κανέναν τριγύρω, ακόμα κι αν όλοι έχουν χαθεί, μη σταματήσεις, μη χαθείς μαζί τους.
Ο στόχος περιμένει να σε ανταμείψει.
Θα έρθει η στιγμή, θα έρθει αυτό το δευτερόλεπτο, που θα δώσει αξία σε όσα πέρασες. Εκεί, σε εκείνο το δευτερόλεπτο που θα καταφέρεις να πλησιάσεις τόσο ώστε τα δάχτυλα των χεριών σου θα μπορούν να αγγίξουν το όνειρο, θα το νιώσεις. Και ύστερα, το επόμενο δευτερόλεπτο, θα το νιώσει και η παλάμη σου και λίγο αργότερα ολόκληρο το κορμί σου και τότε θα καταλάβεις πως άξιζε τον κόπο. Εν τέλει, θα έρθει και η στιγμή να αγγίξει αυτή την επιθυμία και η ψυχή σου και αυτή η στιγμή δεν θα κρατήσει ένα δευτερόλεπτο, θα μείνει χαραγμένη μέσα σου για πάντα. Και τότε, περήφανα, θα μπορέσεις να πεις πως κατέκτησες έναν μικρό στόχο και ίσως μαζί με αυτόν και μια μικρή ευτυχία.
Φρόντισέ την, σπανίζουν...
