Οι σημερινοί νέοι, κάνουν πολύ κακή χρήση των ελευθεριών τους.
Φταίει η εποχή που είναι όλα πια απελευθερωμένα και απενεχοποιημένα;
Φταίνε οι γονείς, που δεν έχουν πια τον χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά τους;
Είναι αποτέλεσμα κάποιων αλληλουχιών;
Όπως και να ‘χει, είναι η κακή έκβαση της εξέλιξης. Είναι το χάσμα των γενεών που γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, είναι απλά που όλα υπάρχουν άφθονα και ελεύθερα χωρίς ταμπού και περιορισμούς. Μεγαλώνουμε παιδιά που γίνονται αχόρταγοι ενήλικες, που θέλουν κι άλλα κι άλλα κι άλλα!
Από υλικά πράγματα έως συναισθήματα. Οι νέοι, είναι συνηθισμένοι σε πολλά παραπάνω απ’ όσα πρέπει, με αποτέλεσμα το πλέξιμο μιας αλυσίδας από κακές συνήθειες, κακές πράξεις- δράσεις, ρηχά μη καλλιεργημένα συναισθήματα, καθόλου όρια, εκμηδένιση των αρχών.
Φυσικά και δεν απευθύνομαι σε όλους τους νέους μα στην πλειοψηφία αυτών, που κάνουν κακή χρήση των ελευθεριών και της εμπιστοσύνης που τους δίνεται.
Μιλάω για εκείνους που δεν προβληματίζονται με τίποτα, που δεν ξέρουν το νόημα της λέξης σεβασμός, που νομίζουν πως ελέγχουν τη ζωή τους, χωρίς να σκέφτονται ότι ξημερώνει το «αύριο» που θα έχει συνέπειες...
