Ποτέ δε μου άρεσε η φασαρία, ο θόρυβος και αντιπαθώ ιδιαίτερα τον αντίλαλο. Επιστρέφει συμπεριφορές.
Είναι εκεί, για να σου υπενθυμίζει τι είπες, πολλές φορές και να είναι κάτι το οποίο θες να ακούς, πάει στο καλό.
Μα είναι και κάποια λόγια που γίνονται βαθιές μαχαιριές, λόγια που δεν έπρεπε να ξεστομίσεις, λόγια που θέλεις να ξεχάσεις και μαζί τους να θάψεις τις στιγμές που τα στοίχειωσαν.
Ησυχία ίσον ηρεμία ψυχής.
Φασαρία πάλι σημαίνει: Ε! Εδώ είμαι κοίτα με!
Όμορφες οι ησυχίες, σου δίνουν τον χώρο και το χρόνο να ηρεμήσεις, να σκεφτείς, να δημιουργείς...
Ένα μόνο μένει να κάνεις. Να τις κρατήσεις συντροφιά και αν είσαι και από τους τυχερούς που έχεις και κάποιον να τη μοιραστείς με μια αγκαλιά, με ένα απλό άγγιγμα, με μια ματιά που χαϊδεύει το σώμα σου, τότε αυτόματα γίνεται τόσο πολύτιμη...
Αγαπάτε τις ήσυχες στιγμές σας!
Δώστε τους την αξία που τους αρμόζει...
