Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται σε τούτο τον κόσμο με κάποιον σκοπό.
Συνοδεύονται από κάτι αδιόρατο για τους περισσότερους και πολύ στοχοποιημένο για τους ίδιους.
Κάπου στα μισά της ζωής τους μεταλλάσσονται. Τότε είναι που ενεργοποιείται ο σκοπός της ύπαρξής τους!
Εφόσον έχουν διανύσει μια μεγάλη πορεία, έχοντας δεχτεί καίρια προσωπικά πλήγματα και έχοντας πάρει τα μαθήματα που έπρεπε να πάρουν, είναι σε θέση πια να δουν τα παθήματα ως μαθήματα, και τις ήττες ως εμπειρία και σοφία.
Θα χρησιμοποιήσω τη λέξη «καιρό» και όχι «χρόνο», γιατί θα επανέλθω σε θέματα που έχουν ξαναειπωθεί από μέρους μου, σχετικά με όσα θα συναντήσουμε σχετικά γρήγορα.
Ως λαός έχουμε πολλά καλά στοιχεία που μας καθιστούν ιδιαίτερους και τυχερούς, σαν ανθρώπους αυτής της χώρας.
Έχουμε όμως ένα μεγάλο ελάττωμα. Επιθυμούμε την εξόντωση της κατσίκας που έχει ο γείτονας ρε γαμώτο!
Πράγμα πολύ αστείο, αν σκεφτεί κανείς λίγο πιο βαθιά
Τελείωσαν οι καιροί που κοιτούσες μόνο την τσέπη σου, το σπίτι σου, τη δουλειά σου.
Τελείωσαν με την έννοια της υλιστικής για την υλιστική οντότητα της ύπαρξής σου, καθώς απλά αποτελούσαν μια βιτρίνα.
Αν γυρίσεις πίσω στον χρόνο, θα δεις αλλαγές που λίγο πήρες χαμπάρι τη στιγμή που έλαβαν χώρα, τις εμπέδωσες όμως, αφομοιωμένες πλέον σαν σταθερές.
Συνεχίζουμε να κοιτούμε τον δικό μας μικρόκοσμο, συνεχίζουμε να φθονούμε ότι δεν έχουμε.
Όποιος δεν έχει αντιληφθεί την κρίσιμη καμπή στην οποία βρισκόμαστε ως πλανήτης θα πω, πιθανώς θα βρεθεί σαν τότε που εμβρόντητοι παρακολουθούσαμε την πτώση των δίδυμων πύργων, μη μπορώντας να πιστέψουμε το γεγονός ως απόλυτα αληθινό.
Κάπως έτσι καθισμένους στον καναπέ μας να βλέπουμε ειδήσεις, θα μας βρει κάτι εξίσου συγκλονιστικό, άλαλους και άφωνους .
Οι καιροί δεν ενδείκνυται για φλαμίνγκο σε παραλίες, άλλο αν ολόκληρες βιομηχανίες έχουν στηθεί γύρω από την αποχαύνωσή μας!
Συνηθίσαμε να πιπιλάμε την καραμέλα της κρίσης, ύστερα από κοντά μια δεκαετία, όταν η Αμερική αλλά και οι φίλοι μας Ευρωπαίοι, βρήκαν στο πρόσωπο της χώρας μας ένα ωραιότατο πειραματόζωο, ώστε να δουν, κατά πόσο το πείραμα μιας χρεοκοπημένης από το φαινομενικά πουθενά χώρας θα την οδηγήσει.
Όσο εμείς καιγόμαστε για το δικό μας πορτοφόλι και τις συγχωνεύσεις τραπεζών όπως η Alpha και η Πειραιώς, που μεταξύ μας μοιάζουν σαν ψιλικατζίδικα, μπροστά σε τράπεζες παγκόσμιου κύρους, που όντως κινούν τα νήματα όλου του κόσμου, εκείνες βρίσκονται υπό κατάρρευση, βρίσκονται στην πραγματικότητα σε καθεστώς απόλυτης χρεωκοπίας, μιας και στην ουσία στέκονται όρθιες μέσω αναχρηματοδότησης.
Χρήμα σε απλά λόγια που ανακυκλώνουν, προσπαθώντας να δώσουν χρόνο για τη διατήρησή τους.
Ένας πλανήτης που βρίσκεται σε οικονομική ασφυξία.
Και λαοί, σε θυμό, σε βίαια ξεσπάσματα.
Καλοκαίρια που άλλοτε περνούσες ξέγνοιαστος, σε βρίσκουν εν μέσω φονικών πυρκαγιών, προσπαθώντας να σώσεις από τον ίδιο σου τον εαυτό, μέχρι τα όσα με κόπο δημιούργησες.
Μαζί με την θερμοκρασία που ανεβαίνει, αναθερμαίνονται πολεμικά σκηνικά, που ευτυχώς για τους καλά καθήμενους στον κόσμο τους, συμβαίνουν σε γειτονικές χώρες. Είπαμε η κατσίκα του γείτονα…
Το πολιτικό σκηνικό καταλύεται. Οι εξουσίες καταλύονται στην πραγματικότητα.
Εξουσίες σε θεμέλια σαθρά. Αυτό βασικά είναι επίσης κάτι, που έχει ξεκινήσει παράλληλα με τον ερχομό της οικονομικής κρίσης, ίσως και λίγο νωρίτερα, απλά φάνηκε τότε εντονότερα.
Αν το καλοσκεφτείς, σταμάτησαν να υπάρχουν κόμματα. Κόμματα όπως τα ξέραμε. Χάθηκε ο όρος πολιτική με ιδεολογία, με πιστεύω. Μια ημίαιμη Δεξιά, μια ημίαιμη Αριστερά, με απροσδιόριστα όρια, προκειμένου να διατηρηθούν στα νέα δεδομένα της εποχής. Και Άκρα, πολλά και μικρά Άκρα που ξεπηδούν από αριστερά και δεξιά, θέλοντας να κάνουν τη διαφορά!
Το χρήμα είναι εξουσία. Και εξουσία έχουν όσοι το κατέχουν και το διαχειρίζονται.
Μόνο που και το χρήμα θα αλλάξει χέρια! Οι εξουσίες θα αλλάξουν χέρια.
Επίσης θα διαφοροποιηθούν από τον τρόπο που μέχρι τώρα ξέραμε. Φυσικά και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, απλά θα πάρουν μια άλλη μορφή.
Πολιτικές και οικονομικές εξουσίες θα αλλάξουν μορφή. Νομίσματα παντοδύναμα και ισχυρά, θα πέσουν και τη θέση τους στο παγκόσμιο οικονομικό τραπέζι θα πάρουν άλλα.
Μια ψεύτικη για χρόνια οικονομικά φούσκα, απλά θα σπάσει.
Η πόλωση και οι αρχές στηριζόμενες σε πάγιες πεποιθήσεις, θα εκλείψουν και πρέπει να εκλείψουν, άλλωστε δεν χωρούν σε ένα διαφορετικό μέλλον.
Δεν πρέπει να επιμένουμε, δεν πρέπει να διατηρούμε αρχές, οι οποίες δεν μας έδωσαν και τα καλύτερα σαν πρότυπα.
Τα ακίνητα είναι επίσης ένα θέμα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε.
Θα αμφισβητηθούν αποκτήματα και ιδιοκτησιακά καθεστώτα, χώρες που αφομοίωναν πολίτες του κόσμου δηλώνουν επίσης ασφυξία. Νέα τροπή θα πάρουν και αυτά στα όσα μέχρι τώρα ξέραμε.
Το μεταναστευτικό δεν αγγίζει μόνο τη χώρα μας όπως εσφαλμένα θεωρούμε, αγγίζει ολόκληρο τον πλανήτη και είναι επίσης κάτι που όσο λαοί δημιουργούν θέματα σε λαούς, τόσο θα εκδηλώνονται κρούσματα μίσους και βίας.
Η λέξη αφύπνιση θα μπει για τα καλά στη ζωή μας.
Η πνευματικότητα, η αναζήτηση για το Θείο, μονοπάτια που θα αναζητήσουμε, προκειμένου να μπορούμε να ακουμπήσουμε ψυχικά, θα γίνονται ολοένα και πιο εμφανή.
Οι υποδομές αλλάζουν!
Πολιτικά βελούδινα διαζύγια, θα παίρνονται στο όνομα της ευρείας συναίνεσης!
Πολυεθνικές εταιρίες που κατέχουν περισσότερο χρήμα και από Κράτη, θα αμφισβητηθούν.
Οργανισμοί δημιουργημένοι για το καλό της ανθρωπότητας, θα απομυθοποιηθούν μέσα από το ανθρώπινο δυναμικό τους, βουτηγμένο στην απληστία και την διαφθορά.
Καθετί που είναι δομημένο σε βάσεις σάπιες θα πέσει.
Τίποτα δεν έχει να φοβηθεί το καθαρό, το αληθινό.
Όπως τίποτα δεν έχουμε να φοβηθούμε, όσοι αφουγκραζόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας.
Γεγονότα νέα, θα στιγματίσουν τον κόσμο γράφοντας καινούργια ιστορία με κεφαλαία γράμματα.
Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι αυτό που θα δείξει αν στην ιστορία της, θα χαραχτούν με μαύρα η χρυσά γράμματα!
Να κρατήσεις πως όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, μια σπίθα αρκεί να πεταχτεί για να κάψει και το δικό σου…
Κράτα επίσης πως αν πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, αύριο ή μεθαύριο, ενδέχεται να πεθάνει και η δική σου!
