Σαν ήμουνα παιδί κι εγώ… στην πατρίδα μου τη Λέσβο… «Σαν τη θάλασσα απέραντη η αθωότητα. Σαν τη θάλασσα απέραντο το όνειρο».
Η Λέσβος είναι το νησί που δεσπόζει μέσα στα γαλανά νερά του Αιγαίου. Αιώνες τρέφεται το μετερίζι της από την αδηφάγα αλμύρα που μπολιάζει τα ακρογιάλια της.
Είναι ο τόπος που δέχτηκε στην αγκαλιά του τον καημό της προσφυγιάς από την αντίπερα όχθη έναν αιώνα σχεδόν, πριν. Τα σοκάκια της ποτίστηκαν από τον λυγμό των παππούδων μας. Έναν λυγμό που οι ψυχοπονιάρες μοίρες τον έκαναν αμανέ και τον ταξίδεψαν πίσω στα αγαπημένα μέρη, στα εγκαταλελειμμένα σπίτια, στις ψυχές που χάθηκαν μέσα στη φωτιά και στον καπνό.
Η Λέσβος είναι το νησί που δεν αφήνει περιθώρια στον επισκέπτη της να αμφισβητήσει την ομορφιά της. Τη σκορπά σπάταλα στο βλέμμα του μέσα στις υπέροχες διαδρομές που του προσφέρει. Το ασημένιο χρώμα της περήφανης ελιάς, εναλλάσσεται με το γαλάζιο τ’ ουρανού και το απέραντο της θάλασσας, δίνοντας την αίσθηση της γαλήνης και της αρμονίας.
Το ηφαιστειακό τοπίο, γκρίζο και άγριο, υποχωρεί και μερώνει μπροστά στο επίμονο κάλεσμα του πράσινου, σε όλες του τις αποχρώσεις. Τα κάστρα του στέκονται αγέρωχοι φρουροί της ιστορίας, για να θυμίζουν πως τούτον τον τόπο κανένας δε θα μπορέσει άκοπα να τον υποτάξει.
Η θάλασσά της χάδι μαζί και λυτρωμός, γέλιο παιδικό κι απανεμιά του έρωτα. Ο φλοίσβος της, γαλήνιος και μελωδικός, γίνεται τραγούδι που το ταξιδεύει η αύρα η θαλασσινή, στου κόσμου τα πονεμένα σωθικά.
Η Λέσβος έχει αφήσει μέσα στο χρόνο τη δική της παρακαταθήκη παράδοσης, τέχνης κι ανθρωπιάς. Η Αιολική Γη του Βενέζη ανταμώνει με την Παναγιά Γοργόνα του Μυριβήλη κάτω από τη μουριά του και ψιθυρίζουν μαζί δυο λόγια αγάπης της Σαπφούς.
Κάθε τόπος όμως είναι και οι άνθρωποί του. Οι απλοί άνθρωποι της Λέσβου σε φιλεύουν με την καλοσύνη τους.
Θα τους βρεις στα μικρά χωριά έξω από τα κατώφλια τους να αναπολούν και να σε υποδέχονται με το χαμόγελό τους. Είναι αυτή η ίδια ανθρωπιά που λίγο καιρό πριν αγκάλιασε έναν άλλον βίαιο ξεριζωμό -κι ας μην την προετοίμασαν για να την προστατέψουν- από τα βόλια της απόρριψης των ξένων.
Η ανθρωπιά ήρθε σε σύγκρουση με την οικονομική επιβίωση του τόπου, με την έλλειψη υποδομών, σωστής ενημέρωσης και οριοθέτησης του γνωστού πλέον «προσφυγικού».
Η Λέσβος είναι ο ευλογημένος τόπος για μας που βγήκαμε από τα σπλάχνα της. Είναι ο τόπος που βαστά σφιχτά στα χέρια του τις ρίζες μας, ο τόπος που τιμά στο χώμα του τα κόκκαλα των παππούδων μας.
Για εσάς τους επισκέπτες της, είναι ο τόπος που θα χαράξει μέσα σας ανεξίτηλες αναμνήσεις με την ομορφιά και την αρχοντιά της.
Σας περιμένουμε!
